صمد طاهری

صمد طاهری، متولد 1336 در آبادان، داستان‌نویس ایرانی است. او از نسل سوم داستان‌نویسان ایران و از نویسندگان مطرح و برجستۀ معاصر است. طاهری نوشتن را از نوجوانی آغاز کرد اما پس از آشنایی با ناصر زراعتی، نویسندۀ ایرانی، و انتشار اولین داستانش، با عنوان «گلبونا»، در جُنگ «فرهنگ نوین» بود که به‌طور جدی وارد حیطۀ قصه‌نویسی شد. او همچنین مدتی در جلسات داستان‌خوانی هوشنگ گلشیری، موسوم به «جلسات پنجشنبه‌ها»، شرکت کرد. صمد طاهری نویسنده‌ای رئالیست است. او در آثارش اغلب به ترسیم محیط جنوب پرداخته است. شخصیت‌پردازی ماهرانه و طرح حوادث داستانی جذاب و پرکشش و نیز تقابل سنت و مدرنیسم از ویژگی‌های آثار داستانی صمد طاهری هستند. مجموعه داستان «زخم شیر» مشهورترین اثر صمد طاهری است. این کتاب در دومین دورۀ جایزۀ احمد محمود برندۀ جایزۀ بهترین مجموعه داستان شد. از دیگر آثار صمد طاهری می‌توان به مجموعه داستان «سنگ و سپر» و رمان‌های «برگ هیچ درختی» و «پیرزن جوانی که خواهر من بود» اشاره کرد.