زویا پیرزاد

زویا پیرزاد، متولد 1331 در آبادان، داستان‌‌نویس ارمنی‌‌تبار ایرانیِ ساکن آلمان است. شهرت پیرزاد بیش از هرچیز به‌‌خاطر رمان «چراغ‌‌ها را من خاموش می‌‌کنم» است. نثر ساده، طنز پنهان و زیرپوستی و پرداختن به زندگی طبقۀ متوسط شهرنشین و خصوصاً زنان طبقۀ متوسط و مسائل و مشکلات و بحران‌‌های آن‌‌ها در جامعۀ مردسالار و نیز ارائۀ تصویری از زندگی ایرانیان ارمنی‌تبار از ویژگی‌‌های سبکی و مضمونی آثار زویا پیرزاد هستند. پیرزاد در سال 1380، با انتشار رمان «چراغ‌‌ها را من خاموش می‌‌کنم»، به‌‌ نویسنده‌‌ای مشهور و محبوب و پرمخاطب تبدیل شد. این رمان جوایزی، از جمله جایزۀ هوشنگ گلشیری و جایزۀ کتاب سال، را برای او به‌‌ارمغان آورد. پیرزاد همچنین به‌‌خاطر مجموعه داستان «طعم گس خرمالو» در سال 1376 جایزۀ بیست سال ادبیات داستانی را دریافت کرد. ترجمۀ فرانسوی این مجموعه نیز در سال 2009 برندۀ جایزۀ کوریه انترناسیونال شد. پیرزاد نشان لژیون دونور فرانسه را نیز دریافت کرده است. رمان «عادت می‌‌کنیم» از دیگر آثار داستانی زویا پیرزاد است. پیرزاد دستی هم در ترجمه دارد و دو کتاب «ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب» و «آوای جهیدن غوک: شعرهای ژاپنی» را به فارسی ترجمه کرده است.