رضا قاسمی

رضا قاسمی، متولد 1328 در ورنامخواستِ اصفهان، داستان‌نویس، موسیقیدان، کارگردان تئاتر و نمایشنامه‌نویس ایرانی ساکن فرانسه است. قاسمی دانش¬آموختۀ رشتۀ تئاتر در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. در سال 1355 نمایشنامه‌ای از او با عنوان «چو ضحاک شد بر جهان شهریار» جایزۀ اول تلویزیون ملی ایران را، به‌عنوان بهترین نمایشنامه، از آن خود کرد. رضا قاسمی مدتی در کارگاه نمایش کارمند بود و در آنجا به کار تئاتر می‌پرداخت. در کارگاه نمایش نمایشنامه‌ای از او با عنوان «نامه‌هایی بدون تاریخ از من به خانواده‌ام و بالعکس» مورد توجه اعضای کارگاه، از جمله آربی اوانسیان، قرار گرفت. این نمایشنامه را خود رضا قاسمی در کارگاه نمایش و با گروه آربی اوانسیان اجرا کرد. گفتنی¬ست که در این اجرا سوسن تسلیمی نیز ایفای نقش کرده است. قاسمی در سال 1355، وقتی خدمت سربازی را در شاهرود می‌گذراند، در آنجا نمایشنامۀ «چاه»، نوشتۀ داود دانشور، را با بچه‌های بین ده تا سیزده سال، که دورۀ پیشاهنگی را می‌گذراندند، اجرا کرد و اجرای موفقی از این نمایشنامه ارائه داد. قاسمی بعد از انقلاب سه نمایشنامۀ خود را، به نام‌های «اتاق تمشیت»، «ماهان کوشیار» و «معمای ماهیار معمار»، در ایران روی صحنه برد. او در سال 1365 از ایران به فرانسه رفت. اولین رمانش، کتاب «همنوایی شبانۀ ارکستر چوبها»، را در فرانسه نوشت. انتشار این رمان در ایران نام رضا قاسمی را به عنوان نویسنده‌ای مطرح در جامعۀ ادبی بر سر زبانها انداخت. کتاب‌های «چاه بابل» و «وردی که بره‌ها می‌خوانند» دو رمان دیگر رضا قاسمی هستند. قاسمی در زمینۀ موسیقی نیز کار و پژوهش کرده است. همکاری به‌عنوان نوازندۀ سه‌تار در آلبوم «گل صد برگ»، با صدای شهرام ناظری و به‌سرپرستی جلال ذوالفنون، از جمله کارهای مطرح او در زمینۀ موسیقی است. تأسیس نشریۀ الکترونیک «دوات» از دیگر فعالیت¬های فرهنگی رضا قاسمی است.