آندره ژید

آندره پل گیوم ژید (André Paul Guillaume)، متولد 1869 و درگذشته به سال 1951، نویسندۀ فرانسوی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات سال 1947 بود. آندره ژید از بزرگترین نویسندگان فرانسوی قرن بیستم است. او نویسنده‌ای پرکار با طیف گسترده و متنوعی از آثار بود و از خود آثاری در سبک‌ها و موضوعات متنوع و گوناگون به‌جا گذاشت. تضادها و دوگانگی‌های اخلاقی و صداقت فکری از دغدغه‌های اصلی آندره ژید بودند. او از جمله روشنفکرانی بود که مدتی مجذوب کمونیسم شدند و سپس از آن روی گرداندند. سفر به اتحاد جماهیر شوروی ژید را از استالینیسم رویگردان و به چپ ضد استالینیستی متمایل کرد. ژید اما بعدها یکسره کمونیسم را نفی کرد و به ارزش‌هایی سنتی‌تر رو آورد. از آندره ژید آثار فراوانی اعم از رمان و نمایشنامه و نوشته‌های شاعرانه و غنایی و نقد ادبی و اتوبیوگرافی و سفرنامه و... به‌جا مانده است. از جمله آثار او می‌توان به کتاب‌های «اگر دانه نمیرد»، «مائده‌های زمینی»، «بهانه‌ها»، «سکه‌سازان»، «درِ تنگ»، «بازگشت از شوروی» و «سرداب‌های واتیکان» اشاره کرد.