دانته آلیگی یری

دانته آلیگیری (Dante Alighieri)، متولد 1265 و درگذشته به سال 1321 میلادی، شاعر، نویسنده، فیلسوف، نظریه‌پرداز زبان، نظریه‌پرداز سیاسی و سیاستمدار ایتالیایی بود. از دانته به‌عنوان پدرِ زبان ایتالیایی و بنیانگذار ادبیات ایتالیا یاد می‌شود. او از شاعران ملی ایتالیا، از بزرگترین نمادهای ادبی غرب و، در کنار بوکاچیو و پترارک، یکی از سه «تاج» ادبیات ایتالیایی به‌حساب می‌آید. یکی از دلایل شهرت دانته به‌کارگیری زبان بومی و عامیانۀ ایتالیایی در آثارش در زمانه‌ای‌ست که اشعار، عمدتاً به زبان لاتین سروده می‌شدند و صرفاً طبقۀ تحصیلکرده می‌توانستند آن‌ها را بخوانند. دانته، با جایگزینی زبان بومی به‌جای زبان لاتین در شعرهایش، شعر را از چنین انحصاری بیرون آورد و زبان ایتالیایی امروزی را پایه گذاشت. او همچنین، با نوشتن جُستاری با عنوان «دربارۀ فصاحت در زبان عامیانه»، یکی از اولین کسانی بود که به‌صورتی علمی از زبان بومی دفاع کرد. آثار دانته باعث شدند که زبان ایتالیایی تا چندین قرن در اروپای غربی به‌عنوان زبان ادبی به‌کار رود. دانته بر بسیاری از شاعران و نویسندگان و هنرمندان پس از خود تأثیر گذاشت. کتاب «کمدی الهی» مشهورترین اثر دانته آلیگیری است. از دیگر آثار او می‌توان به کتاب «زندگانی نو» اشاره کرد.