پرویز دوائی

پرویز دوایی، متولد 1314 در تهران، منتقد فیلم، روزنامه‌نگار و مترجم ایرانیِ ساکن جمهوری چک است. دوایی از منتقدان سینمایی شاخص و تأثیرگذار و جریان‌ساز ایرانی و از بنیانگذاران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. او در سال‌های 1350 و 52 دبیر جشنوارۀ فیلم کودکان و نوجوانان بوده است. دوایی دانش‌آموختۀ رشتۀ زبان انگلیسی از دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران است. او همکاری با نشریات مختلفی، از جمله «سپید و سیاه» و «فردوسی» و «سینما» و «نگین»، را در کارنامۀ کاری خود دارد و نیز از مترجمان متن فیلم‌ها برای دوبلۀ فارسی بوده است. از دوایی، علاوه بر نقد سینمایی و ترجمه، آثاری داستانی و اتوبیوگرافیک و آثاری هم در قالب نامه‌نگاری به چاپ رسیده است. کتاب‌های دوایی مملو از تصاویر رنگین شاعرانه و نوستالژیک هستند و خاطره و سینما در آن‌ها جایگاهی ویژه دارند. از آثار تألیفی پرویز دوایی می‌توان به مجموعه داستان‌ «باغ»، کتاب اتوبیوگرافیک «بازگشت یکه‌سوار» و کتاب «به‌خاطر باران: نامه‌هایی از پراگ» و از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «تنهایی پرهیاهو»، «سینما به ‌روایت هیچکاک»، «هنر سینما»، «سینما به روایت هوارد هاکس» و «ساحره‌ی سرگردان» اشاره کرد. پرویز دوایی، به‌خاطر نوشته‌ها و ترجمه‌های سینمایی‌اش، در سومین دورۀ جایزۀ کتاب سال سینمای ایران مورد تقدیر قرار گرفت.