محمد رضایی راد

محمد رضایی‌راد، متولد 1345 در رشت، نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر، فیلمنامه‌نویس، پژوهشگر، منتقد و روزنامه‌نگار ایرانی است. تئاترهای رضایی‌راد عمدتاً در سالن‌های خصوصی روی صحنه رفته‌اند. او از دیرباز در حوزۀ روزنامه‌نگاری و نوشتن نقد و مقاله و... برای مطبوعات نیز فعال بوده است. از جمله فعالیت‌های مطبوعاتی‌اش می‌توان به همکاری‌ با محمدتقی صالح‌پور، علی صدیقی و بهزاد عشقی در انتشار نشریۀ فرهنگی «ویژۀ فرهنگ، هنر و ادبیات نقش قلم» اشاره کرد. از او همچنین مقالات مختلفی در روزنامه‌ها و مجله‌هایی چون «کارگزاران»، «خرداد»، «اعتماد»، «توس»، «نشاط»، «شرق»، «چیستا»، «کارنامه»، «ارغنون» و... منتشر شده است. از رضایی‌راد نمایشنامۀ «گوش کن» در جشنوارۀ بانو جایزۀ اول نمایشنامه‌نویسی و نمایشنامۀ «برفراز برجک‌ها» در اولین جشنوارۀ تئاتر ماه جایزۀ بهترین نمایشنامه را گرفته است. فیلمنامۀ «کودک و سرباز» او نیز در چهاردهمین دورۀ جشنوارۀ بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان و چهل‌وششمین دورۀ جشنوارۀ فیلم آسیا پاسیفیک برندۀ جایزۀ بهترین فیلمنامه و فیلمنامۀ «قدمگاه» او در بیست‌ودومین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر برندۀ سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامۀ بخش مسابقۀ سینمای ایران و در هشتمین جشن سینمای ایران برندۀ تندیس بهترین فیلمنامۀ بخش مسابقۀ فیلم‌های بلند شده است. رضایی‌راد همچنین در سال 1381 در جشنوارۀ مطبوعات جایزۀ منتقد هنری برگزیده را دریافت کرد. از نمایشنامه‌های محمد رضایی‌راد می‌توان به «فعل»، «رقصی چنین...»، «فرشتۀ تاریخ» و «گزارش خواب» و از آثار پژوهشی او می‌توان به کتاب «مبانی اندیشۀ سیاسی در خرد مزدایی» اشاره کرد. رضایی‌راد همکاری با بهرام بیضایی را به‌عنوان دستیار اول و برنامه‌ریز در اجرای نمایش‌های «اَفرا، یا روز می‌گذرد» و «مجلس شبیه؛ در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رُخشید فرزین» و تأسیس یک گروه تئاتری به نام «خانه» را نیز در کارنامۀ کاری خود دارد. او دستی هم در قصه‌نویسی دارد. مجموعه داستان «آغوش سنگی دیوار» و رمان «حفره» از جمله آثار داستانی محمد رضایی‌راد هستند.