شاهرخ مسکوب

شاهرخ مسکوب، متولد 1304 در بابل و درگذشته به سال 1384، شاهنامه‌پژوه، محقق، جُستارنویس، منتقد ادبی و مترجم ایرانی بود. او از شاهنامه‌شناسان برجستۀ ایرانی است و نوشته‌هایش دربارۀ «شاهنامه» از آثار مهم و مرجع در این زمینه به‌حساب می‌آیند. مسکوب تحصیلکردۀ رشتۀ حقوق در دانشگاه تهران بود. او کار نویسندگی را با تفسیر اخبار خارجی در روزنامۀ «قیام ایران» آغاز کرد. در جوانی گرایش به چپ پیدا کرد و دورانی از جوانی‌اش به فعالیت‌های سیاسی گذشت. در آن دوران چندبار دستگیر و زندانی شد که بار آخرش بعد از کودتای 28 مرداد 32 بود. بعدتر اما بخش عمدۀ زندگی خود را به کار فرهنگی گذراند و آثار ارزنده‌ای در حوزۀ ادبیات، خصوصاً دربارۀ «شاهنامه»، منتشر کرد. مسکوب با پروژۀ تاریخ شفاهی ایران نیز همکاری‌هایی داشت و چند مصاحبۀ این پروژه، از جمله مصاحبه با هوشنگ نهاوندی، را او انجام داده بود. از آثار تألیفی شاهرخ مسکوب می‌توان به کتاب‌های «مقدمه‌ای بر رستم و اسفندیار»، «سوگ سیاوش: در مرگ و رستاخیز»، «ارمغان مور: جستاری در شاهنامه»، «شاهنامه در دو بازخوانی»، «در کوی دوست»، «داستان ادبیات و سرگذشت اجتماع»، «سوگ مادر» و «روزها در راه» و از ترجمه‌هایش می‌توان به کتاب‌ «افسانه‌های تبای» اشاره کرد.