غزاله علیزاده

فاطمه علیزاده، معروف به غزاله علیزاده، متولد 1327 در مشهد و درگذشته به سال 1375، داستان‌نویس ایرانی بود. آثار علیزاده آمیزه‌ای از شیوه‌ها و ظرافت‌های قصه‌نویسی کلاسیک قرن نوزدهمی و ادبیات مدرن است و به این‌ها باید رنگ‌وبویی سخت ایرانی و ریشه‌دار در سنت‌های ادبی و فرهنگی ایران را نیز افزود. علیزاده در آثارش، با سبکی منحصربه‌فرد و نثری پخته که در ادبیات کلاسیک فارسی ریشه دارد، به مسائل انسان مدرن و طبقۀ متوسط‌به‌بالای شهرنشین و نیز طبقۀ سنتی اشرافی پرداخته و همچنین به زندگی قشر روشنفکر، و این‌ها همه را در متن گذار از سنت به مدرنیسم و تحولات و دگرگونی‌های سیاسی و اجتماعی ترسیم کرده است. اضطرابها و آشفتگی‌ها و سرگشتگی‌های انسان و همچنین ملال زندگی روزمره و تقلا برای غلبه بر این ملال از جمله مضامین قصه‌های علیزاده هستند. غزاله علیزاده، درحالی‌که از سرطان رنج می‌برد، در سال 1375 در روستای جواهرده رامسر به زندگی خود پایان داد. رمان «خانۀ ادریسیها» مشهورترین اثر اوست. این رمان، سه سال پس از مرگ نویسنده‌اش، جایزۀ بیست سال داستان‌نویسی را گرفت. همچنین داستان کوتاه «جزیره» علیزاده برندۀ جایزۀ قلم طلایی مجلۀ ادبی «گردون» شد. از دیگر آثار غزاله علیزاده می‌توان به رمان کوتاه «دو منظره» و مجموعه داستان‌های «تالارها» و «چهارراه» اشاره کرد.