گفتگویی درباره تحریف در کتاب مقدس

داستان گفتگوی اسلامی مسیحی در ادبیات اسلامی از قرآن آغاز می شود و پس از آن در میان مسلمانان و مسیحیان یکسره تا به امروز ادامه یافت. بحث های این حوزه جنبه های بسیار مختلفی دارد؛ از بحث های الهیاتی تا بحث های ادبی و اجتماعی و جز آن حکایت این گفتگوها در حوزه تشیع و ایران یکی دیگر از ابعاد ماجرایی است که به ما ارتباط بیشتری پیدا میکند شاید دوره ملموس آن به ویژه آن بخش که به رابطه اروپا و شرق مربوط میشود دوره ایلخانی باشد؛ دوره ای که اروپایی ها و به عبارتی مسیحیان برای نفوذ در دولت ایلخانی و تأثیرگذاری دینی و سیاسی تلاش کردند. این وضعیت در روزگار پس از ایلخانان و تا آغاز تشکیل دولت صفوی در حوزه تبریز و نواحی مختلف ادامه داشت چیزی که آثار آن را در سفرنامه های ونیزیان و جز آن می توان دید. زمانی که دولت صفوی ،آمد غربی ها بسیار بیش از گذشته با اهداف مختلف به شرق اسلامی و شبه قاره آمدند آنان طبعاً مسیحی بودند و در دنیای اسلام همواره رو در رو با مجادلات کلامی و دینی بودند. این علاوه بر آن بود که بخش قابل توجهی از مسافران کشیش بودند و بر اساس رویه ای که در آیین مسیحیت است یکسره به دنبال تبلیغ و گسترش دین خویش بودند. روشن است که برابر آنها مقاومت هایی صورت میگرفت و یکی از خروجی های این مقاومت نگارش ده ها کتاب و رساله و مقاله به صورت له و علیه میان مسیحیان و مسلمانان بود. این مجادلات از قفقاز تا آذربایجان عراق عرب و عجم و همین طور فارس و جنوب ایران و طبعاً تهران تا شبه قاره هند که آن وقت زبانش غالباً فارسی بود، آثار مکتوبی را خلق کرد. بارها انجیل و یا عهد قدیم ترجمه شد. کتابهای تبلیغی در نقد اسلام یا تبلیغ مسیحیت نوشته شد و بعدها که چاپ آمد آثار متعددی چاپ شد. متقابلاً در این سوی نیز عالمان مسلمان شروع به نگارش آثاری در رد آثار آنها کردند.