پرسش های اولین و آخرین

کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» اثر براین مگی
اثری تفکربرانگیز با بخش‌ها و قطعاتی بسیار قانع کننده که ما را با پرسش‌های بسیاری مواجه می‌کند بی‌آنکه بخواهد برای همه آنها پاسخ‌های از پیش آماده شده ارایه کند. براین مگی در کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» بر این ایده تاکید دارد که واقعیت بسیار بزرگ‌تر و ژرف‌تر از جهان مادی است که ما مشاهده و دریافت می‌کنیم.
کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین»، که اولین‌بار در سال 2016 منتشر شد، به طرح سوال‌هایی سرراست درباره پرسش‌های اولین و آخرین پرداخته است.
براین مگی در کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» به مسائل کلانی چون زندگی و مرگ، ایمان، دانش، معمای هستی و چیستی انسان پرداخته و پرسش‌های بنیادی بسیاری پیش روی ما قرار داده است بی‌آنکه بخواهد به همه آنها پاسخ دهد.

مروری بر کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین»
محور بنیادی کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» حول این باور شکل گرفته که: جهان به شکل حیرت‌آوری عظیم و گسترده است.
براین مگی در کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» هر تلاشی را برای تقلیل‌گرایی و هر تلاشی را برای محدود کردن واقعیت در مرزهای قلمرو جهان تجربی رد می‌کند. او استدلال می‌کند که گذشته از هر چیز، ما بر حسب اتفاق پنج حس اصلی داریم، ولی می‌دانیم که برخی دیگر از حیوانات حس‌های کمتری دارند و برخی هم حس‌هایی دارند که ما فاقد آنهاییم. بنابراین می‌دانیم که جنبه‌هایی از واقعیت هست که ما قادر به حس کردن آن نیستیم چرا که اندام‌های مناسب آن را نداریم.
به ضمیمه ترجمه فارسی کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین»، یادداشتی هم از گرنت استرلینگ ترجمه شده که در آن به بررسی این کتاب پرداخته شده است. استرلینگ در این یادداشت می‌گوید که کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» پادزهر خوبی است در برابر تمایل فراگیر نوین مردم نسبت به این فرض و تصور معصومانه و از سر نادانی که علم نوین همه چیز را می‌داند و همه‌ چیز را می‌بنید و می‌فهمد. او می‌گوید که کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» چنین می‌نماید که صرفا بر گریزناپذیربودن حقیقت لاادری‌گری تاکید می‌کند و نه حمایت از چنین ادعایی. اما به هرحال مگی عنوان درستی را برای کتابش برگزیده است چرا که او در اینجا برخی از پرسش‌های اولین و آخرین را مطرح می‌کند و حال خواننده مختار است هر فکری که می‌خواهد درباره پاسخ‌های ارایه شده بکند.
مگی در کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» نشان می‌دهد که چگونه واقعیت از مرزهای جهان طبیعی آن‌گونه که مورد مطالعه دانشمندان قرار گرفته است لبریز می‌شود و سپس به بحث درباره فلاسفه‌ای می‌پردازد که در جهت حل مشکل ندانستگی گسترده می‌کوشند.
گرنت استرلینگ در یادداشت‌اش می‌گوید که جهل، به ویژه جهل گریزناپذیر، موجب درماندگی و رنج می‌شود لذا باعث تعجب نیست که بسیاری از مردم به دنیال نظریه‌ها و آموزه‌هایی می‌گردند تا از احتمال این رنج و درماندگی اجتناب ورزند. یکی از راه‌های انجام این کار که مگی آن را در درجه نخست با هگل ملازم و همراه می‌کند، محدود کردن مفهوم حقیقت با باور به این عقیده است که حقیقت ریشه در ضمیر آگاه ما دارد. بدین‌طریق همه ندانستنی‌های ادعا شده به کنار نهاده و از میان برداشته می‌شوند: حقایق ندانستنی برای انسان، بنا به تعریف، امر غیرممکن می‌شوند، امری که ناقض خود است. مگی در کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» این وضعیت را رد می‌کند و معتقد است که مهم نیست که این ایده که حقیقت همان چیزی است که برای بشریت دانستنی است چقدر می‌تواند اسباب آساش و آرامش بشر را فراهم آورد، به سادگی هیچ استدلالی نیست که بتواند حقیقت آن را ثابت کند، و باور کردن چنین نظریه و آموزه‌ای بدون دلیلی برای اثبات آن پذیرفتنی نیست.
این سطور از کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» را می‌توان جمع‌بندی مناسبی از این اثر دانست: «امر ناشناخته و تصورناپذیر به جهان تجربی ما هم سرریز می‌‌شود. ما تمام مدت میان آنها زندگی می‌کنیم. ما برای خودمان، و برای یکدیگر همچون رازیم. در زندگی جنسی ما اعجاز اتفاق می‌افتد و نیز در آفرینش یک زندگی جدید. ما زندگی یا مرگ را نمی‌فهمیم. و زمان را نیز... چه چیزی در جهان تجربی ما شما را وادار می‌کند تا متقاعد شوید که باید چیزی جز آن هم باشد؟ وسوسه می‌شوم تا بگویم همه‌چیز.»

درباره براین مگی نویسنده کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین»
براین مگی، نویسنده حوزه فلسفه، روزنامه‌نگار، شاعر و سیاستمدار بریتانیایی است که در دوازدهم آوریل 1930 متولد شد. مگی در رشته فلسفه تحصیل کرده بود. او از دانشگاه آکسفورد لیسانس فلسفه گرفت و یک سال نیز در دانشگاه ییل آمریکا تحصیل کرد. عمده شهرت مگی به خاطر برنامه‌هایی است که او به قصد عمومی کردن و همه‌فهم کردن فلسفه ساخت. او در اوایل دهه‌ ۱۹۷۰ برنامه‌ رادیویی فلسفه‌ مدرن بریتانیا را در بی بی سی و در سال ۱۹۷۸ برنامه‌ی تلویزیونی «مردان اندیشه» را آغاز کرد. این برنامه شامل 15 گفت‌وگو با فلاسفه‌ای چون هربرت مارکوزه، نوام چامسکی، آیزایا برلین و... بود. به این ترتیب مگی توانست در پربیننده‌ترین ساعات پخش تلویزیون فلسفه را به تلویزیون بکشاند. او همچنین در دهه 1960 نیز موفقیت زیادی برای برنامه‌های تلویزیونی‌اش که برای تلویزیون ITV بود به دست آورد به ویژه برنامه‌ای که در آن با نگاهی کاملا عینی به مساله همجنس‌گرایی که آن زمان از نظر قانونی در بریتانیا ممنوع بود پرداخت. برخی بر این باورند که این برنامه و کتابی که مگی درباره همین موضوع نوشت تاثیر عمده‌ای در تغییر قوانین در این زمینه داشته است. اما شهرت براین مگی در آکادمی عمدتا به خاطر مطالعات و آثار او درباره واگنر و شوپنهاور است. پژوهش او به عنوان مرجعی معتبر در مورد واگنر، موسیقی‌دان قرن نوزدهم آلمان، شناخته می‌شود و همچنین کتاب «فلسفه شوپنهاور» او که توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شده مرجعی مهم شناخته می‌شود. براین مگی به عرصه سیاست هم وارد شد و یک دهه نماینده حزب کارگر و یک سال نماینده حزب سوسیال دموکرات بریتانیا در مجلس عوام بود اگرچه در عرصه سیاست ناکام بود. او شعر هم می‌گفت و به موسیقی هم علاقه زیادی داشت و برای نشریات معتبر نقد موسیقی می‌نوشت. مگی سرانجام در 26 ژوئیه سال 2019 درگذشت. «مردان اندیشه»، «سرگذشت فلسفه»، «فلسفه شوپنهاور»، «فلاسفه بزرگ» و «فلسفه نوین بریتانیا» برخی از کتاب‌های مگی است که به فارسی ترجمه شده‌اند.

درباره ترجمه کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین»
کتاب «پرسش‌های اولین و آخرین» با ترجمه عبدالرضا سالاربهزادی در نشر نو منتشر شده است.
عبدالرضا سالاربهزادی، متولد ۱۳۲۹ در بم، مترجم ایرانی است. او فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته‌ روابط بین‌الملل است و مقالاتی از او در زمینه سیاست و روابط بین‌الملل در نشریات منتشر شده است. ترجمه‌های او عمدتا مربوط به حوزه فلسفه است و از میان آنها می‌توان به کتاب‌های «صد فیلسوف قرن بیستم»، «بازی در نقش خدا؟» و «اندیشه یونانی، فرهنگ اسلامی» اشاره کرد.