بیشعوری (شومیز - تیسا)

بیشعوری

خطرناک‌ترین بیماری تاریخ بشریت، بیشعوری است. این چیزی است که «خاویر کرمنت» در کتاب «بیشعوری» به آن اعتراف می‌کند. اما جای نگرانی نیست. کرمنت صادقانه می‌گوید که خودش هم قبلا بی‌شعور بوده و توانسته خودش را درمان کند.

کتاب «بیشعوری» نوشتۀ خاویر کرمنت با ترجمۀ.... در.... صفحه در نشر... منتشر شده است.
«بیشعورها امیدوار باشند!» این نویدی است که نویسندۀ کتاب به افراد بیشعور می‌دهد. بی‌شعوری درواقع نوعی اعلامیۀ رهاسازی است. «بیشعوری» یک کتاب عامه پسند از نوع خودانتقادی است. چرا که در تمام طول کتاب متوجه می‌شوید که خودتان هم یک بیشعور هستید یا حداقل قبلا در گذشته یک بیشعور بوده‌اید و درمان شده‌اید. بله درست شنیدید ! بیشعوری یک بیماریست که قابل درمان است. بیماری که در جوامع امروزی روز به روز در حال شیوع و گسترش است و به گفته نویسنده اگر جلوی آن را نگیریم، ممکن است ، بیشعورها دنیا را به نابودی بکشند.
شما با مطالعه کتاب بیشعوری، و با مثال ها و داستان هایی که نویسنده اغلب با زبان طنز ، اشاره کرده است، می‌توانید خیلی خوب ، بیماری بیشعوری را بشناسید. شناخت بیشعوری طبیعتا درمان آن را نیز به دنبال دارد.
این کتاب مملو است از اشارات سوم‌شخص. یعنی اشاره دارد به شخصِ سومی که از قضا بی‌شعور است. استفاده از ضمیر سوم‌شخص در جای‌جایِ کتاب، در واقع تمرینی است برای دیدن عیوب دیگران و خارج شدن از مَدارِ خویشتن. به همین دلیل است که خواننده با مطالعه‌ی هر بخشی از کتاب ذهنش می‌رود به‌سمتِ مصداقی برای آن ویژگی.
بی‌شعوری به طور شگفت‌آوری تمایل ما را در اهدای این کتاب به اطرافیان افزایش می‌دهد. شاید به خاطر کشف یک یا چند ویژگیِ آدم‌های بی‌شعور در دوست‌مان باشد که با هدیه دادن کتاب می‌خواهیم او را از احوال بیمارگونه‌اش آگاه کنیم.

رتبۀ گودریدز: 6/2 از 5