پاییز سال بعد

پاییز سال بعد

«تو می خندی، حواست نیست / من آروم می‌میرم / تو می‌رقصی و من / عاشق شدن رو یاد می‌گیرم / چه جذابی، چه گیرایی / چه بی منطق به چشمات می‌شه عادت کرد / توی دستای تو باید / به سیگارم حسادت کرد / منو پُک می‌زنی آروم...»
از متن کتاب
مجموعه ترانۀ «پاییز سال بعد» سرودۀ رستاک حلاج در 239 صفحه در نشر نگاه منتشر شده است.
رستاک از آن دست موزیسین‌های ناب و دست‌نخورده‌ای است که در طول گذر زمان، جنس موسیقی آن‌ها تغییری به خود ندیده و استایل خود را حفظ کرده‌اند؛ همان استایلی که رستاک را به محبوبیت امروزی آن رسانده است. او در زمینه‌های ترانه‌سرایی، آهنگسازی و خوانندگی به صورت حرفه‌ای قدم برمی‌دارد.

این مجموعه از سه بخش تشكیل شده است؛ بخش اول شامل 84 ترانه‌ است. بخش دوم «یادگار دوستان» گزیده‌ای از ترانه‌هایى است كه دیگر دوستان درباره ترانه‌ها و موسیقى رستاك حلاج سروده‌اند و بخش سوم نت‌هاى تعدادى از آثار منتشر شده براى علاقمندان به موسیقى است.
زبان ترانه‌های رستاک، زبانی است متفاوت با آنچه تا به حال شنیده شده است. فضای این ترانه‌ها در کنار موسیقی‌اش، وجه تمایز کارهای او نسبت به دیگران است. از نمونه کارهای اجرا شده توسط رستاک که در این کتاب هم آمده، می‌توان به «آخرین شام» و «ته سیگار» اشاره کرد که با اقبال عمومی روبه‌رو شد.
رستاک درباره خلق آثارش گفته: «من در زمان ناخوشی است که می‌توانم بهترین ترانه‌ها و ملودی‌هایم را بسازم! وقتی حالم خوب است، دستم به ساز نمی‌رود و اگر هم چیزی بنویسم و بسازم، نزدیک به خودم نیست. تجربه‌های شکست عاطفی برای من باعث خلق آثار بهتر و ماندگارتر می‌شود.»

دربارۀ ترانه سرا: رستاک حلاج ( 1362) خواننده، ترانه‌سرا، آهنگساز و نوازنده ایرانی.

رتبۀ گودریدز: 22/4 از 5