ایوان منحصر به فرد

رمان «ایوان منحصر به فرد» درباره گوریل آرامی است که در کودکی از محل تولدش، کنگو، به آمریکا آورده شده است. خواهر دوقلویش در هنگام انتقال از آفریقا به آمریکا می‌میرد و ایوان، 27 سال تنها در یک قفس زندگی می‌کند. ایوان به ندرت از چیزی ناراحت می‌شود. او در یک مرکز تفریحی بازی‌های ویدیوئی زندگی می‌کند. ایوان خاطره‌ای از گذشته‌اش ندارد و در حال زندگی می‌کند. او عاشق نقاشی کشیدن است و به چیزی جز هنر فکر نمی‌کند. زندگی ایوان تا زمان آمدن یک بچه فیل به نام روبی به همین منوال می‌گذرد. با ورود روبی، ایوان تغییر می‌کند، زندگی را از منظر چشم روبی می‌بیند و به سوی زندگی بهتری می‌رود.
در بخشی از کتاب ایوان منحصر به فرد می‌خوانید:
توی قفسم دراز می‌کشم. باب روی شکمم می‌خوابد. هر دو جولیا را تماشا می‌کنیم که مشق‌هاش را می‌نویسد. به نظر نمی‌آید این کار را دوست داشته باشد، چون بیشتر از همیشه آه می‌کشد. دوباره، برای بار صدم، شاید هم هزارم، به تکه‌ی گمشده در نقاشی‌ام فکر می‌کنم. و برای بار صدم، شاید هم هزارم، به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسم.
جورج با جاروش از کنارمان رد می‌شود. جولیا می‌گوید: «بابا، می‌شود یک چیزی بپرسم؟» جورج جمله‌ی او را تصحیح می‌کند: «ممکن است؟ درستش این است، حالا بپرس.» جولیا نگاهی به کاغذش می‌اندازد: «چه فرقی هست بین ناظم و نظام؟» جورج لبخندی می‌زند و می‌گوید: «اولی یعنی کسی که توی مدرسه مواظب رفتار بچه‌هاست مثل خانم گارسیا. دومی یک جور عقیده است و غلط یا درست بودن یک کار را نشان می‌دهد؛ مثلا طبق نظامی که من بهش اعتقاد دارم، اجازه ندارم به جای دخترم مشق‌هاش را بنویسم.»
جولیا ناله‌ای می‌کند: «من می‌خواهم وقتی بزرگ شدم هنرمند بشوم، پس چه فرقی می‌کند ناظم و نظام را غلط بنویسم؟» جورج می‌خندد و به راهش ادامه می‌دهد...