به وقت بی نامی (نشربان)

به وقت بی‌نامی
رمانی اجتماعی و تاریخ‌نگر. در رمان به وقت بی‌نامی، نوشتۀ نازنین جودت، داستان زنی به نام موگه روایت شده که روزگاری بازیگر مشهور و موفق سریالهای تلویزیونی بوده، اما دیگر مدتهاست که نمی‌خواهد مقابل دوربین برود و بازی کند، چون همسرش جانباز جنگ بوده و اکنون چندسالی است شهید شده و موگه در جواب پیشنهادهایی که برای بازیگری به او شده همواره گفته است به احترام همسرش دیگر نمی‌خواهد بازی کند. موگه با این استدلال پیشنهادهایی را که در این مدت به او شده است رد کرده، تا اینکه به او پیشنهاد می‌شود در سریالی دربارة جنگ بازی کند. موگه ابتدا نمی‌خواهد بپذیرد اما به او اصرار می‌کنند. این پیشنهاد اما همزمان می‌شود با اتفاقی که موگه را به گذشته می‌برد. پدر موگه در بیمارستان بستری است و به کما رفته و به موگه خبر می‌رسد که دکترها از او قطع امید کرده‌اند. پدر موگه یک نظامی قدیمی بوده که روزگاری در گارد شاهنشاهی خدمت کرده است. راوی رمان در بخش‌هایی موگه است و در بخش‌هایی هم پدر او، که گویی در حال کما درمی‌یابد چه اتفاق‌هایی دارد می‌افتد و چه بر سرش خواهد آمد. از خلال روایت این دو راوی تصویری از دوره‌ای از تاریخ معاصر ایران نیز ارائه می‌شود. جنگ و آسیب‌های آن و نیز سالهای دورتر تاریخ معاصر ایران، یعنی بخشی از سالهای پیش از انقلاب از جمله موضوعات محوری این رمان است.
به وقت بی‌نامی با همکاری نشر آگاه و نشرِ بان منتشر شده است.
دربارة نویسنده: نازنین جودت (- 1352)، داستان‌نویس و منتقد ادبی ایرانی.
رتبۀ گودریدز: 33/1 از 5.