در پی سرچشمه های ادیان

«تمام تجربیات مقدس و معنوی». تعریفی است که الیاده از دین دارد. از نظر او این اصطلاح پیشینه تاریخی طولانی دارد و باری سنگین و محدودیت‌هایی فراوانی به دوش کشیده‌است.
دین واژه‌ای کاربردیست و برای تمامی ادیان اعم از ابتدایی، شرقی، فلسفی و ادیان توحیدی مثل مسحیت و اسلام به کار می‌رود. البته نباید پنداشت که این واژه ضرورتا مربوط به خدا، ایزدان، یا ارواح باشد، بلکه به هر تجربه مقدسی برمی‌گردد و درنتیجه با مفهوم هستی، معنا و حقیقت پیوند دارد.
در پشت جلد کتاب درپی سرچشمه‌های ادیان می‌خوانید:
اگر ذهن انسان کاملا متقاعد نشده بود که چیزهای واقعی غیرقابل تقلیلی در جهان وجود دارد، آن‌گاه چه کارکردی می‌توانست داشته باشد؛ و غیرممکن است بتوان تصور کرد که چگونه آگاهی بدون ارجاع معنی به محرک‌ها و تجربه‌های بشر می‌توانست، شکل بگیرد. آگاهی از یک جهان واقعی و معنادار، رابطه تنگانگ با کشف امر مقدس دارد. از خلال تجربه مقدس است که ذهن انسان اختلاف میان آن‌چه خود را به منزله واقع، قدرتمند، غنی و معنادار آشکار می‌کند و آن‌چه چنین کیفیاتی را ندارد، یعنی جریان پرشتاب آشوبناک و خطرناک اشیا، نمودها و ناپدیدی بی‌معنای‌شان را دریافته است.