قصه های امیرعلی 3

کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» اثر امیرعلی نبویان
مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه طنز دنباله‌دار. کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» جلد سوم از مجموعه‌ داستان‌هایی است که ابتدا برای خواندن در یک برنامه تلویزیونی نوشته شدند و سپس در قالب مجموعه‌ای چهارجلدی منتشر شدند.
امیرعلی نبویان در برنامه تلویزیونی «رادیو هفت» داستان‌های کوتاهی می‌خواند که با استقبال زیادی از سوی مخاطبان روبرو شده بود و بعدتر بخشی از این داستان‌ها در کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» منتشر شدند.
«قصه‌‌های امیرعلی» مجموعه‌ای چهار جلدی است که در هر جلد داستان‌های کوتاهی از امیرعلی نبویان منتشر شده است. کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» بخش سوم این مجموعه است که شامل تعدادی از داستان‌هایی است که با نگاهی به موضوعات معمولی که ممکن است در زندگی هریک از ما هم اتفاق افتاده باشد نوشته شده است.
داستان‌های کوتاهی که در کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» گردآوری شده‌اند خوشخوان و هجوآمیز با رگه‌هایی از طنزند که از حوادثی ساده قصه‌هایی خواندنی به دست داده‌اند.

مروری بر کتاب «قصه‌های امیرعلی سه»
کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» شامل داستان‌های کوتاهی با راوی اول شخص است که نام راوی همان نام نویسنده است. با این‌حال راوی این داستان‌ها خود امیرعلی نبویان نیست و در واقع داستان‌های این کتاب اتوبیوگرافیک نیستند و زاییده تخیل نویسنده‌اند هرچند ممکن است بسیاری از حوادث این داستان‌ها در زندگی واقعی او رخ داده باشند.
کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» بیش از بیست داستان کوتاه با این عناوین را دربرگرفته است: «سرویس مدرسه»، «دعواهای مدرسه»، «بینایی‌سنجی»، «روزی در ورزشگاه»، «شیش‌تایی‌ها»، «نام‌گذاری»، «کادویی برای مریم»، «شب یلدا»، «من و جغرافیا»، «پیکان آقای محتشم»، «بادنجان»، «تلفن همراه اعتباری»، «آش نذری»، «فرصت شغلی»، «غذای محلی»، «عمه‌خانم و زمستان»، «پدر علم بهداشت»، «در جمع سالمندان»، «زرشک طلایی»، «تیم امید»، «دعوای زن و شوهری» و «دو قدم تا خودکشی».
کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» دو مقدمه با نام‌های «امیرعلی و داستان‌های کوتاه طنز» نوشته هدایت هاشمی و «کم‌نظیری امیرعلی» نوشته آناهیتا اقبال‌نژاد دارد. هاشمی در مقدمه‌اش به یکی از گونه‌های مهم ادبیات داستانی یعنی داستان‌های کوتاه طنز دنباله‌دار اشاره کرده و می‌گوید جای این گونه ادبی در این سال‌ها در ادبیات ما خالی بوده است. او به نمونه‌هایی از این داستان‌ها در سال‌هایی نه چندان دور اشاره می‌کند؛ به داستان‌هایی از نویسندگانی چون خسرو شاهانی، رسول پرویزی و عزیز نسین که چند دهه پیش هر سه در ایران محبوب بودند. او همچنین به نمونه‌هایی از این گونه ادبی در ادبیات امروز امریکا اشاره می‌کند و از نویسنده‌ای مثل دیوید سراریس نام می‌برد که او نیز طرفداران زیادی دارد و همچنین از یک نویسنده ایرانی در امریکا به نام فیروزه جزایری دوما که دو کتابش نیز به فارسی برگردانده شده است. او معتقد است که چاپ شدن این‌گونه آثار علاوه بر بالا بردن سطح توقع جامعه ما از مقوله طنز، می‌تواند یک نشاط و سرحالی اجتماعی هم به دنبال داشته باشد.
هدایت هاشمی قصه‌های نبویان را که بخشی از آنها در کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» منتشر شده، دارای واژگان بسیار خوب و منحصربه‌فرد می‌داند و می‌گوید این واژه‌ها ریشه در زبان، اقلیم، تحصیلات، شوخی‌ها و تجربه فردی نویسنده‌اش دارد.
آناهیتا اقبال‌نژاد، که مدرس بازیگری است و نبویان سال‌ها پیش در موسسه کارنامه در کلاس‌های بازیگری او شرکت می‌کرده، در مقدمه‌ کوتاهش به این نکته اشاره کرده که جامعه ما مردم طنازی دارد و از این‌رو ورود به قلمرو طنز کار چندان ساده‌ای نیست اما به اعتقاد او نبویان در داستان‌هایش که تعدای از آنها در کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» منتشر شده موفق بوده است. اقبال‌نژاد می‌گوید قلم نبویان در عین آنکه از طنز بهره گرفته‌ اما سبک و سیاقی سرشار از وجاهت دارد. او درباره این ویژگی کار نبوبان نوشته: «برخی این ویژگی متمایز را به طور ذاتی دارند! هنگامی که با آنها هم سخن می‌شوید طنزی سرشار از هوشمندی و ذکاوت و صد البته، وجاهت، در کلام‌شان می‌یابید که در عین‌حال، برای دست یافتن به آن، دست و پا نمی‌زنند و این، شما را شگفت‌زده می‌کند؛ زیرا کاری را که می‌دانید بسیار دشوار است به سادگی تمام انجام می‌دهند! امیرعلی نبویان از این دست آدم‌ها است».
خود نبویان در مقدمه جلد اول «قصه‌های امیرعلی» با اشاره به مایه‌های هجوآمیز داستان‌ها، سن و سال شخصیت راوی، فرم نگارش و دایره واژگانش نوشته که داستان‌ها حال‌وهوایی «شبه پارودیک» به خود گرفته‌اند و در ادامه به یکی از دغدغه‌هایش در نوشتن این داستان‌ها اشاره کرده که به فاصله میان متولدین دهه پنجاه و سال‌های ابتایی دهه شصت با متولدین دهه هفتاد مربوط است. نبویان با نوشتن این داستان‌ها که بخشی از آن‌ها در کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» منتشر شده‌اند به نوعی تلاش کرده فاصله‌ای را بردارد که مانع شکل‌گیری گفت‌وگو میان افرادی که فاصله سنی زیادی با هم ندارند شده و خودش می‌گوید اگر آدم‌های این دو شبه نسلِ از هم دور افتاده با راوی یعنی امیرعلیِ قصه، احساس نزدیکی کنند او به آرزویش رسیده‌ است. برای همین او شخصیت اصلی داستان را چند سال کوچک‌تر از خودش انتخاب کرده و می‌گوید با این کار روی لبه‌‌ تیغ آن لجام گسیختگی و تحجر یادشده گام برداشته است.
کتاب «قصه‌های امیرعلی سه» نوشته امیرعلی نبویان در نشر نقش و نگار منتشر شده است.

درباره امیرعلی نبویان نویسنده کتاب «قصه‌های امیرعلی سه»
امیرعلی نبویان، متولد 1359 در آمل، مجری، بازیگر و داستان‌نویس ایرانی است. نبویان در رشته مهندسی برق در دانشگاه صنعتی مازندران تحصیل کرده است. او به عنوان مجری و بازیگر شناخته می‌شود اما علاوه بر این، داستان‌نویس هم است و تاکنون چندین کتاب به چاپ رسانده است. مجموعه چهارجلدی «قصه‌های امیرعلی»، «کان لم یکن» و نیز نمایشنامه‌ای با عنوان «شهر غصه» از آثار نبویان است.