الکساندر پوشکین: مجموعه داستان ها

کتاب «مجموعه داستان‌ها» اثر آلکساندر پوشکین
داستان‌هایی از شاعر و نویسنده‌ای که در قله ادبیات روسی قرار دارد. آلکساندر پوشکین را بسیاری از منتقدان بزرگ‌ترین شاعر روسی می‌دانند اما او در دوره‌های مختلف کارش داستان‌هایی هم نوشت که برخی از آنها از شاهکارهای ادبیات کلاسیک روسیه به شمار می‌روند. این داستان‌ها در کتاب «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها» گردآوری و منتشر شده است.
پوشکین را اولین نویسنده داستان منثور در ادبیات روسی می‌دانند و از این نظر داستان‌هایی که در کتاب «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها» منتشر شده‌اند از اهمیتی تاریخی هم برخوردارند.
داستان‌هایی که در کتاب «مجموعه داستان‌ها»ی پوشکین منتشر شده‌اند از بهترین نمونه‌های نثرنویسی در ادبیات روسیه به شمار می‌روند.
از داستان‌های پوشکین ترجمه‌های مختلفی به فارسی انجام شده اما ناهید کاشی‌چی تمام داستان‌های او را در قالب یک کتاب و از زبان روسی به فارسی برگردانده است.

مروری بر کتاب «مجموعه داستان‌ها»
در ادبیات غنی روسیه آلکساندر پوشکین چهره‌ای اسطوره‌ای به شمار می‌رود. منظومه‌ها و شعرهای او قابل مقایسه با شعرهای مهم‌ترین شاعران ادبیات جهانی است اما پوشکین وجهی دیگر هم دارد و آن نثرنویسی او است. پوشکین برای اولین‌بار نثر ادبی را به شکل رمان‌نویسی در ابیات روسیه به کار گرفت. در تاریخ رمان‌نویسی روسی، داستان‌های پوشکین که همگی در کتابی با عنوان «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها» جمع‌آوری شده‌اند پرآوازه و درخشان به شمار می‌روند.
داستان‌هایی که در کتاب «مجموعه داستان‌ها»ی پوشکین آمده عبارتند از: «آبراهام»، «داستان‌های مرحوم ایوان پتروویچ بلیکن»، «یادداشت ناشر» «شلیک»، «کولاک»، «تابوت‌ساز»، «ناظر چاپارخانه»، «دختر ارباب یا دختر خانم روستایی»، «تاریخ روستای گاریوخینو»، «روسلاولف»، «دوبرفسکی»، «بی‌بی پیک»، «کرجالی»، «شب‌های مصر»، «دختر کاپیتان» و «سفر به ارزروم».
پوشکینِ شاعر، در سال 1830 به شکل تما‌م‌وقت به داستان‌نویسی مشغول شد. در واقع او از این دوره به بعد بیشتر مشغول نثرنویسی شد تا سرودن شعر. در ابتدای کتاب «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها» مقاله‌ای به قلم دمیتری میرسکی آمده که در آن توضیحات روشنگری درباره شیوه داستان‌نویسی پوشکین داده شده است. میرسکی می‌گوید پوشکین از همان ابتدا می‌دانست که چه سبکی را باید دنبال کند. نثر پوشکین، حاصل تأثیرپذیری از ادبیات فرانسوی است و او را می‌توان از اولین پیشوایان مکتب ولتر دانست. پوشکین در سال ۱۸۲۳ در دفتر یادداشتش نوشته بود: «سبک ولتر می‌تواند بهترین نمونه خردمندانه باشد... دقت و کوتاه‌نویسی اولین گام برای نوشتن یک نثر خوب به شمار می‌آید. لازمه یک نثر خوب، تفکر و باز هم تفکر است‌. جملات پر زرق و برق عاری از اندیشه به هیچ کاری نمی‌آیند. اما شعر چیز دیگری است...».
اولین داستان کتاب «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها»، «آبراهام» نام دارد و این درواقع اولین تجربه داستان‌نویسی پوشکین است. «آبراهام» داستانی تاریخی است که پوشکین در سال 1828 شروع به نوشتن آن کار کرد. این داستان سرگذشت جد او هانیبال است که نیمه‌تمام مانده و در زمان زندگی او تنها دو بخش آن به چاپ رسید. در بخشی از این داستان می‌خوانیم: «در میان جوانانی که پیوتر کبیر، جهت کسب تحصیل و معلومات که برای روسیه در حال تحول و اصلاحات آن دوران بسیار ضروری بود به خارج اعزام کرد، یکی هم پسرخوانده‌اش آبراهام آفریقایی بود. او در آموزشگاه نظام پاریس تحصیل کرد، به عنوان کاپیتان توپخانه فارغ‌التحصیل شد، در جنگ اسپانیا درخشید و درحالی‌که به سختی مجروح شده بود به پاریس برگشت. امپراتور با وجود زندگی پرمشغله‌اش هیچ‌گاه عزیزدردانه‌اش را از یاد نمی‌برد و پیوسته پیگیر موفقیت‌ها و نحوه رفتار او بود. همیشه از او راضی بود و بارها او را به روسیه دعوت کرد.»
نثر پوشکین در داستان‌هایش که همگی در کتاب «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها» گردآمده‌اند نثری است آمیخته با ایجاز و روانی و سهولت که به دور از هر نوعی از گزافه‌گویی و آرایه‌های دست‌وپاگیر مدام به سمت عریانی کلام حرکت می‌کند. داستان‌های پوشکین همچنین ردی از طنز هم بر خود دارند.

درباره آلکساندر پوشکین نویسنده کتاب «مجموعه داستان‌ها»
آلکساندر سرگیی‌یویچ پوشکین، شاعر، نویسنده و نقدنویس کلاسیک روسی که از او با عنوان پدر ادبیات مدرن روسی یاد می‌کنند، در سال 1799 در مسکو متولد شد. پدر او نجیب‌زاده‌ای از خانواده‌ای کهن بود که اگرچه مالکیت املاکی را برعهده داشت اما درآمد اندکی از آنها داشت چرا که به املاکش چندان رسیدگی نمی‌کرد و عمده وقتش را به شادخواری و خوشگذرانی سپری می‌کرد. او قریحه‌ ادبی هم داشت و به زبان‌های روسی و فرانسوی شعر می‌گفت. همچنین او کتابخانه‌ای بزرگ داشت و کتاب‌های این کتابخانه در شکل‌گیری و پرورش ذهنیت پوشکین نقش مهمی داشتند. به طور کلی خانواده پوشکین اهل علم و فرهنگ و ادبیات بودند و جمع بزرگی از هنرمندان و شاعران به خانه‌شان رفت و آمد داشتند. در نتیجه کودکی و نوجوانی پوشکین در محیطی ادبی و فرهنگی گذشت و او خیلی زود با آثار مهم نویسندگان قرن هجدهم آشنا شد. پوشکین خیلی زود به سراغ نوشتن رفت. در نوجوانی شعر و افسانه‌های منظوم و نمایشنامه‌هایی مختصر نوشت. با اتمام دوره دبیرستان برای پوشکین پستی در وزارت امور خارجه دست و پا شد اما او که علاقه‌ای به این دست کارها نداشت آن را رها کرد و پس از مدتی به خاطر برخی ارتباطات و عقاید سیاسی‌اش به جنوب تبعید شد. حضور پوشکین در قفقاز با آن طبیعت غریبش تاثیری عمیق بر او برجا گذاشت. پس از چند سال اگرچه دوران تبعید پوشکین به سر آمد اما او همچنان تحت نظر پلیس بود و برای انتشارش اشعارش با محدودیت روبرو بود. با این حال پوشکین منظومه‌ها و اشعاری نوشت که او را بدل به یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های ادبی و فرهنگی روسیه کرد. او در طول بیش از دو دهه فعالیت ادبی‌اش دستاوردهای بزرگی برای ادبیات روسیه به همراه آورد و تاثیری چشمگیر بر شاعران و نویسندگان پس از خودش باقی گذاشت. از پوشکین آثار زیادی به فارسی برگردانده شده که از میان آنها می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «یوگنی انه‌گین»، «باریس گادونوف»، «تراژدی‌های کوچک»، «سوارکار مفرغی»، «زندانی قفقاز» و «بی‌بی پیک».

درباره ترجمه کتاب «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها»
کتاب «آلکساندر پوشکین: مجموعه داستان‌ها» با ناهید کاشی‌چی در نشر توس منتشر شده است.
ناهید کاشی‌چی، متولد 1326، مترجم ایرانی است. کاشی‌چی، که در رشته زبان و ادبیات روسی تحصیل کرده، از جمله مترجمان معاصر ایرانی است که آثاری از ادبیات غنی روسیه را به صورت بی‌واسطه به فارسی برگردانده است. کاشی‌چی خیلی زود با کتاب و کتابخوانی آشنا شد. او به واسطه شغل پدرش، که موسس انتشارات گوتنبرگ بود، از کودکی با کتاب سروکار داشت. او در نوجوانی به فراگیری زبان روسی در انجمن روابط فرهنگی ایران-شوروی پرداخت و بعدتر از مدرسه عالی ترجمه فارغ‌التحصیل شد. کاشی‌چی آثار مهمی از نویسندگان کلاسیک ادبیات روسی به فارسی برگردانده است که «مجموعه آثار چخوف» در ده جلد و «مجموعه داستان‌ها»ی پوشکین از جمله آنها است.