شهر و انسان

شهر و انسان
قرائتی متفاوت از سه اثر کلاسیک برجسته فلسفه سیاسی. لئو اشتراوس در کتاب شهر و انسان به تفسیر سه کتاب کلاسیک مهم در حوزه فلسفه سیاسی پرداخته و از خلال خوانشی متفاوت از این سه کتاب موضع انتقادی خود نسبت به فلسفه سیاسی مدرن را نیز نشان داده است.
سیاست ارسطو، جمهوری افلاطون و تاریخ جنگ پلوپونزی توسیدید سه کتابی هستند که اشتراوس در شهر و انسان به شرح و تفسیر آنها پرداخته است. به اعتقاد اشتراوس این سه کتاب همچنان موضوعیت دارند و در آنها حقیقتی بنیادین هست که در فلسفه سیاسی مدرن نیست. اشتراوس این آثار را از این نظر حائز اهمیت می‌داند که ما را به ناکارآمدی و ناکافی بودن سیاست و قانون مدنی در رساندن انسان به سعادت کامل توجه می‌دهند و به اینکه سعادت کامل در گرو فلسفه است که گستره آن وسیع‌تر از شهر و قانون مدنی است. تعبیر اشتراوس از فلسفه تعبیری است که به اعتقاد او فلاسفه قدیم از فلسفه داشته‌اند. اشتراوس، برخلاف فلاسفه سیاسی مدرن، فلسفه را دانشِ سامان دادن به جامعه نمی‌داند و معتقد است تعبیر فلاسفه قدیم از فلسفه نیز چنین تعبیری نبوده است و آنها فلسفه را دانشِ جست‌وجوی حقیقت و در تعارض با سیاست و حکومت می‌دانسته‌اند.
شهر و انسان با ترجمه و مقدمه رسول نمازی در نشر آگه منتشر شده است. در پایان کتاب مقاله‌ای از آلن بلوم آمده است که می‌تواند مخاطب را در درک بهتر اندیشه اشتراوس و مباحث طرح‌شده در کتاب یاری کند.
درباره نویسنده: لئو اشتراوس (1973 – 1899)، نظریه‌پرداز و مورخ فلسفه سیاسی آلمانی – آمریکایی.