آونگ فوکو شومیز

آونگ فوکو
اواسط دهه 70 میلادی است. شور و هیجان اعتراضات می 1968 در اروپا خوابیده و کتاب‌های مربوط به کیمیاگری و علوم سری پرطرفدار شده است. فاشیسم در حال سازماندهی مجدد خود از طریق رسوخ ایدئولوژیک به ذهن مردمی است که میان فرقه‌های مخفی پرسه می‌زنند تا به رازی دست یابند که در آن فرقه‌های مصنوعی وعده کشف‌اش به آنها داده شده است.
وقایع رمان آونگ فوکو ، اثر اومبرتو اکو، در چنین دورانی اتفاق می‌افتد. اکو در این رمان سه ویراستار رند را در دفتر یک ناشر شیاد و کلاهبردار زیر یک سقف گرد آورده است تا روایتی مفرح و مهیج از جعل تاریخ و ادبیات به دست دهد. یاکوبو بلبو – قهرمان این رمان – نویسنده‌ای شکست‌خورده است و ویراستار آثار نویسندگانی آماتور که به ضرب پول دادن به ناشر کتابهای بی‌ارزش خود را چاپ می‌کنند. بلبو و دو همکارش به یاری کامپیوتری که می‌تواند انواع و اقسام داده‌ها را به هم ربط بدهد سرگرم تفریحی غریب می‌شوند. آنها تاریخی جعل می‌کنند که در آن تمام دستاوردهای تاریخ جهان به فرقه‌ای مرموز نسبت داده می‌شود. این تفریح اما به تدریج دردسرساز و خطرآفرین می‌شود.
اکو در آونگ فوکو تمام دانش خود را از ادبیات و علوم دیگر به کار گرفته تا رمانی چندژانری بیافریند. رمانی که هم پلیسی است، هم کمیک و هم علمی – تخیلی و فانتزی و علاوه بر همه این‌ها از نئورئالیسم هم نشان دارد.
آونگ فوکو با ترجمه رضا علیزاده در انتشارات روزنه منتشر شده است.
درباره نویسنده: اومبرتو اکو(2016 – 1932)، نشانه‌شناس، فیلسوف، متخصص قرون وسطی، منتقد ادبی و رمان‌نویس ایتالیایی.