آونگ فوکو شومیز

آونگ فوکو
اواسط دهه 70 ميلادي است. شور و هيجان اعتراضات مي 1968 در اروپا خوابيده و کتاب‌هاي مربوط به کيمياگري و علوم سري پرطرفدار شده است. فاشيسم در حال سازماندهي مجدد خود از طريق رسوخ ايدئولوژيک به ذهن مردمي است که ميان فرقه‌هاي مخفي پرسه مي‌زنند تا به رازي دست يابند که در آن فرقه‌هاي مصنوعي وعده کشف‌اش به آنها داده شده است.
وقايع رمان آونگ فوکو ، اثر اومبرتو اکو، در چنين دوراني اتفاق مي‌افتد. اکو در اين رمان سه ويراستار رند را در دفتر يک ناشر شياد و کلاهبردار زير يک سقف گرد آورده است تا روايتي مفرح و مهيج از جعل تاريخ و ادبيات به دست دهد. ياکوبو بلبو – قهرمان اين رمان – نويسنده‌اي شکست‌خورده است و ويراستار آثار نويسندگاني آماتور که به ضرب پول دادن به ناشر کتابهاي بي‌ارزش خود را چاپ مي‌کنند. بلبو و دو همکارش به ياري کامپيوتري که مي‌تواند انواع و اقسام داده‌ها را به هم ربط بدهد سرگرم تفريحي غريب مي‌شوند. آنها تاريخي جعل مي‌کنند که در آن تمام دستاوردهاي تاريخ جهان به فرقه‌اي مرموز نسبت داده مي‌شود. اين تفريح اما به تدريج دردسرساز و خطرآفرين مي‌شود.
اکو در آونگ فوکو تمام دانش خود را از ادبيات و علوم ديگر به کار گرفته تا رماني چندژانري بيافريند. رماني که هم پليسي است، هم کميک و هم علمي – تخيلي و فانتزي و علاوه بر همه اين‌ها از نئورئاليسم هم نشان دارد.
آونگ فوکو با ترجمه رضا عليزاده در انتشارات روزنه منتشر شده است.
درباره نويسنده: اومبرتو اکو(2016 – 1932)، نشانه‌شناس، فيلسوف، متخصص قرون وسطي، منتقد ادبي و رمان‌نويس ايتاليايي.