ابشالوم، ابشالوم!

ابشالوم، ابشالوم!
داستان سیاه و سفید، خیر و شر، گناه و مجازات، تقدیر و اراده، غرور و شکست، جنایت و مکافات و هرآنچه آدمی از بدو پیدایش انسان با آن در کشمکش بوده است. ویلیام فاکنر در رمان «ابشالوم، ابشالوم!»، همچون بسیاری از دیگر آثارش، سرزمین خیالیِ یاکناپاتافا در جنوب امریکا را به استعاره‌ای از کل این کره خاکی و سرگذشت انسان بدل کرده و نیز مسائل خاص جنوب امریکا، مثل تبعیض نژادی، را بیان کرده است. «ابشالوم، ابشالوم!» داستان سرگذشت مردی به نام تامس ساتپن و خانواده اوست؛ سرگذشتی تراژیک که ماحصل اعمال ساتپن است. فاکنر در این رمان از غرور و تعصب و گناه و عذاب و جنایت و نژادپرستی سخن گفته است. داستان از زبان چهار راوی روایت می‌شود که یکی از آنها خود در بخشی از ماجراهای مربوط به تامس ساتپن و خانواده‌اش نقشی داشته است. فاکنر از خلال نقل این راویان اوج و افول ساتپن و قدرت و جلال او را شرح می‌دهد و روایت می‌کند که چگونه مردی از خانواده‌ای فقیر برمی‌آید، به سرزمین یاکناپاتافا وارد می‌شود و خانه و زمینی به هم می‌زند و برای خودش کسی می‌شود و دست آخر راه زوال را می‌پیماید. بخشی از حوادث داستان در دوره جنگهای داخلی امریکا اتفاق می‌افتد. فاکنر در این رمان هم به «عهد عتیق» و «عهد جدید» و هم به تراژدی‌های یونانی نظر داشته است.
«ابشالوم، ابشالوم!» با ترجمه و مقدمه صالح حسینی در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: ویلیام فاکنر (1962- 1897)، داستان‌نویس، شاعر، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس و مقاله‌نویس آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 1949 میلادی.