سوتلانا الکسیویچ

سوِتلانا آلکساندرونا اَلکسیویچ، متولد 1948، روزنامه‌نگار، جُستارنویس، مورخ تاریخِ شفاهی و فعالِ اجتماعی - سیاسیِ اهل بلاروس و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات سال 2015 است. الکسیویچ اولین روزنامه‌نگار برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات و از روزنامه‌نگاران تحقیقیِ مطرح و صاحب‌نامِ معاصر است. از آثار سوتلانا الکسیویچ گاه با عنوان «ادبیات مستند» یاد شده است. او در آثارش از تأثیر وقایع مهم تاریخی بر زندگی روزمرۀ مردم عادی می‌نویسد و صداهای آدم‌های مختلفی از مردم عادی را، که به‌نحوی در یک واقعۀ تاریخی درگیر شده‌اند، بازتاب می‌دهد. آثار الکسیویچ درواقع گزارش‌های مستندِ چندصدایی هستند که تکنیک‌های قصه‌نویسی در آن‌ها به‌کار رفته است. الکسیویچ در پنج کتابِ موسوم به پنج‌گانۀ «صداهایی از آرمانشهر»، که از آثار شاخص او هستند، به چند رویداد مهم در تاریخ اتحاد جماهیر شوروی و تأثیر این رویدادها بر زندگی مردم عادیِ تحت حاکمیت شوروی می‌پردازد. این پنج کتاب عبارتند از: «جنگ چهره‌ی زنانه ندارد»، «آخرین شاهدان»، «پسران رویین»، «نیایش چرنوبیل: رویدادنامه‌ی آینده» و «زمان دست‌دوم». از دیگر آثار سوتلانا الکسیویچ می‌توان به کتاب «شیفتگان مرگ» اشاره کرد.