فرانتس کافکا

فرانتس کافکا (Franz Kafka)، متولد 1883 و درگذشته به سال 1924، داستان‌نویس آلمانی‌زبان اهل چک بود. کافکا، اگرچه در گمنامی مُرد و در زمان حیاتش کسی چندان با آثارش آشنا نبود، پس از مرگش به‌تدریج شناخته شد و قدر دید. او امروزه یکی از چهره‌های اصلی ادبیات قرن بیستم به‌حساب می‌آید. کافکا حقوق خوانده و کارمند بیمه بود. او در اوقات فراغت از کار، اغلب شب‌ها، به نوشتن می‌پرداخت. آثار کافکا آمیزه‌ای از واقعیت و امور غریب و فراواقعی هستند. در آثار او، گویی به یک چرخش کوچک قلم، واقعیت به تسخیر امر غریب درمی‌آید. قصه‌های کافکا تجسم وضعیت‌هایی ناجورند؛ وضعیت‌هایی کُمیک و درعین‌حال ترسناک و عذاب‌آور. بعد از کافکا بعضی نویسندگانی که می‌خواستند سازوکار نظام‌های سیاسی تمامیت‌خواه را ترسیم کنند از طنز سیاه او برای تجسم مضحکۀ مهیب و هولناک این نظام‌ها کمک می‌گرفتند تا نشان دهند زندگی در چنین نظام‌هایی به زندگی در میانۀ کابوسی می‌ماند که هم مضحک است و هم موحش و مایۀ عذاب. کافکا از انسان‌های گرفتار در چنبرۀ نیروهای مرموز و بوروکراسی هولناک نوشته است. انسان درماندۀ آثار او در هزارتوی بوروکراتیکی گرفتار است که آمیزه‌ای‌ست از مضحکه و وحشت. این انسان مدام سردوانده می‌شود بی‌آنکه کسی به پرسش‌هایش جوابی بدهد و راهی به او بنمایاند. کافکا جهان را همچون خوابی غریب و سرشار از خنده و وحشت و عذاب به تصویر کشیده است. رمان کوتاه «مسخ» از مشهورترین آثار فرانتس کافکاست. از دیگر آثار او می‌توان به رمان‌های «محاکمه» و «قصر» و «امریکا» اشاره کرد. آثار کافکا نه‌فقط بر ادبیات، که بر موسیقی و فلسفه و حوزه‌هایی دیگر نیز تأثیر گذاشته‌اند.