لاسلو کراسنا هورکای

لاسلو کراسناهورکایی (László Krasznahorkai)، متولد 1954، داستان‌نویس، فیلمنامه‌نویس و جُستارنویس مجارستانی است. کراسناهورکایی تحصیلکرده رشته‌های حقوق و زبان و ادبیات مجار است. او مدتی، در سفر به امریکا، با الن گینزبرگ، شاعر معروف امریکاییِ نسل بیت، هم‌خانه بوده و گینزبرگ در نوشتن رمان «جنگ و جنگ» کمک بزرگی به او کرده است. لاسلو کراسناهورکایی را، علاوه بر نیکلای گوگول و هرمان ملویل، با فرانتس کافکا و ساموئل بکت نیز مقایسه کرده‌اند. طنز سیاه، مالیخولیا، وحشت، خشونت و حال‌وهوای آخرالزمانی و ویرانشهری از ویژگی‌های اصلی آثار لاسلو کراسناهورکایی هستند. کراسناهورکایی به خاطر آثارش جوایز متعددی گرفته است که از آن جمله می‌توان به جایزۀ من بوکر در سال 2015 اشاره کرد. در بیانیۀ هیئت داوران جایزۀ من بوکر در وصف او و آثارش آمده است: «نویسنده‌ای با تخیلی غریب و بیانی نافذ که تاروپود واقعیتِ امروزی زندگی را نشانمان می‌دهد؛ با خلق تصاویری که همزمان وحشتناکند و عجیب، طنز بعضاً حال‌به‌هم‌زنی دارند و در عین حال تا سرحد فروپاشی زیبا هستند... آثاری بی‌نظیر، محصول تخیلی عمیق.» از دیگر آثار لاسلو کراسناهورکایی می‌توان به «تانگوی شیطان»، «مالیخولیای مقاومت» و «آخرین گرگ» اشاره کرد. از کراسناهورکایی فیلمنامه‌ها و داستان‌هایی هم، به‌کارگردانی بلا تار، به فیلم تبدیل شده‌اند که از جملۀ آن‌ها می‌توان به «تانگوی شیطان» و «اسب تورین» اشاره کرد. گفتنی‌ست که کراسناهورکایی در سال 2020 قصه‌ای کوتاه با عنوان «بورشت» منتشر کرد که تأثیر همه‌گیری کرونا در آن مشهود بود. او از خوانندگان این قصه خواست که روایتشان را از آن بنویسند.