پابلو نرودا

پابلو نرودا (Pablo Neruda)، متولد 1904 و درگذشته به سال 1973، شاعر، دیپلمات و سیاستمدار شیلیایی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات سال 1971 بود. از نرودا به‌عنوان شاعر ملی شیلی یاد می‌شود. او یکی از بزرگترین شاعران قرن بیستم است؛ شاعری که گابریل گارسیا مارکز از او به‌عنوان «بزرگترین شاعر قرن بیستم در همۀ زبان‌ها» یاد کرده است. نرودا شاعری بود که در سبک‌های مختلف شعر سرود. در کارنامۀ شعری او هم شعرهای سوررئالیستی وجود دارد، هم حماسه‌های تاریخی و اشعار عاشقانه و مانیفست‌های سیاسی. نرودا در طول زندگی‌اش پُست‌های دیپلماتیک زیادی در کشورهای مختلف داشت. او مدتی هم سناتور حزب کمونیست شیلی بود. نرودا همچنین در دورۀ ریاست جمهوری سالوادور آلنده، مشاور نزدیک او بود. از جمله آثار پابلو نرودا می‌توان به کتاب‌های «یادبودهای جزیرۀ سیاه»، «پایان جهان»، «ترانه‌های عناصر»، «بلندی‌های ماچو پیچو»، «اعتراف به زندگی: زندگی‌نامه‌ی شخصی» و «سنگ‌های آسمانی» اشاره کرد.