ویکتور هوگو

ویکتور ماری هوگو (Victor-Marie Hugo)، متولد 1802 و درگذشته به سال 1885، شاعر، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، نمایشنامه‌نویس، جُستارنویس و سیاستمدار فرانسوی بود. او از شاعران بزرگ قرن نوزدهم و از چهره‌های مطرح و سرشناس مکتب رمانتیسم است. ویکتور هوگو سرودن شعر را از دورۀ نوجوانی آغاز کرد و از همان اوایلِ کارِ شاعری، شعرهایش مورد توجه محافل ادبی قرار گرفت و همین مایۀ تشویق او شد. مادرش نیز در این زمینه مشوق‌اش بود. از نوجوانی در زمینۀ ادبیات، بلندپرواز بود و نمی‌خواست به کم قناعت کند و شاعری متوسط باشد. نشانه‌اش اینکه در ابتدای چهارده‌سالگی در دفترش نوشت که «می‌خواهم شاتوبریان باشم یا هیچ». او که می‌خواست پا جای پای شاتوبریان، که از پایه‌گذاران رمانتیسم بود، بگذارد، به آرزوی خود رسید و به یکی از شاعران بزرگ رمانتیک تبدیل شد. هوگو در عرصۀ سیاست نیز فعال و نسبت به رویدادهای سیاسی و اوضاع اجتماعی زمانه‌اش حساس بود. رمان «بینوایان» مشهورترین اثر ویکتور هوگو است. از دیگر آثار او می‌توان به رمان‌های «گوژپشت نتردام»، «مردی که می‌خندد» و «کارگران دریا» اشاره کرد. براساس این آثار فیلم‌های مختلفی ساخته شده است. گفتنی‌ست که در ایران نیز، در سال 1355، سیامک یاسمی فیلم «هیولا» را براساس رمان «گوژپشت نتردام» ویکتور هوگو ساخت.