کاوه فولادی نسب

کاوه فولادی‌نسب، متولد 1359 در تهران، داستان‌نویس، مدرس داستان‌نویسی و معماری، روزنامه‌نگار، پژوهشگر حوزۀ معماری و شهرسازی، منتقد ادبی، مقاله‌نویس و مترجم ایرانی است. او همسر مریم کهنسال ‌نودهی، مترجم و پژوهشگر داستان‌نویسی و معماری، است. فولادی‌نسب دارای فوق‌لیسانس معماری از دانشکدۀ هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز است. او همچنین پژوهشگر آزاد دانشگاه فنی برلین و عضو مرکز پژوهش‌های فنی و اجتماعی این دانشگاه است. فولادی‌نسب داستان‌نویسی را با شرکت در کارگاه داستان‌نویسی جمال میرصادقی آغاز کرده است. از آثار داستانی او می‌توان به رمان‌های «هشت و چهل ‌و چهار» و «برلینی‌ها» اشاره کرد. فولادی‌نسب با نشریاتی چون «اعتماد»، «آرمان»، «فرهیختگان»، «مردم امروز»، «وقایع اتفاقیه»، «کرگدن» و «بهار» نیز همکاری کرده است. او همچنین دبیری دو مجموعه به نام‌‌های «خیابان ولی‌عصر تهران: روایت‌های داستانی» و «خیابان ولی‌عصر تهران: روایت‌های غیرداستانی» را به‌‌‌‌عهده داشته است. فولادی‌نسب همچنین به‌‌‌‌همراه همسرش، مریم کهنسال ‌نودهی، آثاری داستانی و نیز متونی تئوریک دربارۀ داستان‌‌‌‌نویسی را به فارسی ترجمه کرده که از جملۀ آن‌‌‌‌ها می‌‌‌‌توان به کتاب‌‌‌‌های «امداد! برای نویسندگان: 210 کلید برای حل مسئله‌هایی که هر نویسنده‌ای به آن برمی‌خورد»، مجموعه کتاب‌‌‌‌های «حرفه: داستان‌نویس» و رمان «بئاتریس و ویرژیل» اشاره کرد. کتاب تألیفی «سرگذشت معماری در ایران» از دیگر آثار مشترک کاوه فولادی‌‌‌‌نسب و مریم کهنسال نودهی است. این دو همچنین، به‌‌‌‌همراه محمود قلی‌‌‌‌پور، کتابی با عنوان «جریان چهارم: مروری بر آثار نویسندگان نسل چهارم» را تألیف کرده‌‌‌‌اند.