حسین سناپور

حسین سناپور، متولد 1339 در کرج، داستان‌نویس، منتقد، شاعر، مدرس و پژوهشگر ادبیات داستانی و روزنامه‌نگار ایرانی است. سناپور کار داستان‌نویسی را با نوشتن داستان‌هایی برای کودکان و نوجوانان آغاز کرد. دو کتاب «پسران دهکده» و «افسانه‌ و شب طولانی» ماحصل این دوره از کار داستان‌نویسی اوست. مدتی هم به کار روزنامه‌نگاری پرداخت و با روزنامه‌هایی چون «همشهری»، «زن» و «حیات نو» همکاری کرد. رمان «نیمه‌ی غایب» مشهورترین اثر داستانی حسین سناپور است. سناپور به‌خاطر این رمان، در سال 1378، جایزۀ مهرگان ادب را دریافت کرد. از دیگر آثار داستانی حسین سناپور می‌توان به رمان‌های «ویران می‌آیی» و «لب بر تیغ» و مجموعه داستان‌های‌ «سمت تاریک کلمات» و «با گارد باز» اشاره کرد. مجموعه داستان «سمت تاریک کلمات» او در ششمین دورۀ جایزۀ هوشنگ گلشیری برندۀ جایزۀ بهترین مجموعه داستان شد. از سناپور و به‌کوشش و زیر نظر او آثاری هم در زمینۀ نقد و پژوهش ادبی و آموزش داستان‌نویسی و گزیدۀ داستان‌های نویسندگان ایرانی نسل جدید منتشر شده که از جملۀ آن‌ها می‌توان به کتاب‌های «یک شیوه برای رمان‌نویسی»، «هم‌خوانی کاتبان: زندگی و آثار هوشنگ گلشیری»، «تو در تویی شگردها: هشت جُستار داستان‌نویسی»، «پرسه در حوالی داستان امروز» و «آغازکننده‌گان رمان مدرن ایران: تحلیل رمان‌های بوف کور، سنگی بر گوری، سنگ صبور، خروس، شازده‌احتجاب، کریستین و کید، آشغالدونی، ملکوت» اشاره کرد. مجموعه شعرهای «خانه‌ی این تابستان» و «مهلکه» از دیگر آثار حسین سناپور هستند.