بختیار علی

بختیار علی، متولد 1960، داستان‌نویس، مقاله‌نویس، روشنفکر، منتقد ادبی و شاعر اهل کردستان عراق و ساکن آلمان است. او از داستان‌نویسان برجسته و تأثیرگذار خاورمیانۀ معاصر است. رئالیسم جادویی از ویژگی‌های اصلی آثار داستانی بختیار علی است. او در داستانهایش واقعیتهای اجتماعی و سیاسی را با افسانه و اسطوره و فانتزی می‌آمیزد و اینگونه از دریچۀ تخیل به تاریخ و جامعه و رویدادهای سیاسی، خصوصاً رویدادهای خاورمیانه و مسائل اقلیتهای خاورمیانه‌ای، می‌پردازد. از بختیار علی به‌جز آثار داستانی، چند مجموعه شعر و نیز مقالات مختلفی دربارۀ موضوعات گوناگون از جمله نسل‌کشی انفال در دوران صدام و رابطۀ قدرت و روشنفکران منتشر شده است. مسائل جامعۀ کُرد از دغدغه‌های اصلی بختیار علی در آثار داستانی و غیرداستانی اوست. او در مقالاتش عمدتاً مسائل و موضوعات جامعۀ کُرد را به‌میانجی مفاهیم فلسفۀ غرب تفسیر و تحلیل می‌کند. از آثار داستانی بختیار علی می‌توان به رمانهای «آخرین انار دنیا»، «جمشیدخان عمویم، که باد همیشه او را با خود می‌برد»، «غروب پروانه»، «غزل‌نویس و باغ‌های خیال»، «قصر پرندگان غمگین»، «دریاس و جسدها»، «تصاحب تاریکی» و «مرگ تک‌فرزند دوم» اشاره کرد.