ایزابل آلنده

ایزابل آنجلیکا آلنده یونا (Isabel Angélica Allende Llona)، متولد 1942 در پرو، نویسندۀ شیلیاییِ ساکن و تبعۀ امریکاست. از ایزابل آلنده به‌عنوان «پرخواننده‌ترین نویسندۀ اسپانیایی‌زبانِ جهان» یاد می‌شود. پدر ایزابل آلنده، توماس آلنده، دبیر دوم سفارت شیلی در پرو و پسرعموی سالوادور آلنده، رئیس‌جمهور شیلی در سالهای 1970 تا 1973، بود. او در سال 1945 زن و فرزندان خود را رها کرد و ناپدید شد. با ناپدیدی پدر، مادرِ ایزابل آلنده با بچه‌هایش به شیلی بازگشت. چند سال بعد، مادر با مرد دیگری ازدواج کرد که او هم دیپلمات بود. به‌واسطۀ شغل ناپدری، بخشی از کودکی و دوران تحصیل ایزابل آلنده در لبنان و بولیوی گذشت. از کودکی به مطالعه علاقه داشت و ویلیام شکسپیر نویسندۀ مورد علاقه‌اش بود. سالوادور آلنده که رئیس‌جمهور شیلی شد، ناپدریِ ایزابل آلنده را به سفیری شیلی در آرژانتین منصوب کرد. بعد از کودتای پینوشه و سرنگونی دولت آلنده، به مادر و پدرخواندۀ ایزابل آلنده سوء‌قصد شد که البته آن‌ها از این سوء‌قصد جان سالم به‌در بردند. ایزابل آلنده نیز به مرگ تهدید شد و به ونزوئلا گریخت. در سیزده‌ سالی که در ونزوئلا بود برای یکی از معروف‌ترین روزنامه‌های آن کشور مقاله می‌نوشت و مدتی هم به‌عنوان مدیر مدرسه مشغول به کار شد. ایزابل آلنده همچنین از فعالان و مدافعان حقوق زنان است. آثار داستانی ایزابل آلنده عمدتاً از نوع رئالیسم جادویی‌اند. او در آثارش اسطوره را با رئالیسم می‌آمیزد و از رویدادهای تاریخی و تجربیات شخصی خود نیز وام می‌گیرد. رمان‌های «خانۀ ارواح» و «شهر جانوران» از مشهورترین آثار ایزابل آلنده هستند. از دیگر آثار او می‌توان به رمان‌های «گلبرگی از دریا»، «جنگل کوتوله‌ها» و «دخترِ بخت» اشاره کرد.