درآمدی بر دانش نوین سیاست

کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» اثر اریک فوگلین
کتابی برای علاقمندان علوم سیاسی و به‌ویژه آن‌ها که مباحث مربوط به این حوزه را به‌طور تخصصی دنبال می‌کنند. کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست»، با عنوان اصلی The New Science of Politics: An Introduction، کتابی‌ست در زمینۀ فلسفۀ سیاسی.
اریک فوگلین در کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» از نسبت علوم سیاسی با فلسفۀ تاریخ سخن می‌گوید و سیاست را نه در چارچوبِ نهادهای سیاسیِ روز، بلکه در چشم‌اندازی تاریخی و فلسفی مورد بررسی قرار می‌دهد تا از این طریق به ریشه‌های فکری و ساختاری حاکم بر نهادهای سیاسی قرن بیستم برسد و همچنین با نگاهی انتقادی به آنچه از دیدگاه او مانع فهم درستِ مباحث سیاسی شده است بپردازد.
کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» متن مکتوبِ درس‌گفتارهای سال 1951 اریک فوگلین در دانشگاه شیکاگو، با موضوع حقیقت و نمایندگی، است.
خواندن کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» بابی را می‌گشاید به روی اصلی‌ترین مبانی نظری فوگلین در زمینۀ سیاست و فلسفۀ سیاسی. این کتاب، چنانکه در مقدمۀ محمد صبوری بر ترجمۀ فارسی آن اشاره شده است، «دروازه ورود خواننده به دنیایی از مفاهیم و استدلال‌ها خواهد بود که فوگلین برای فهم وضعیت سیاسی روزگار خود و پیش‌بینی رویدادهای آینده به کار می‌گیرد.»
متن اصلی کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» اولین بار در سال 1952 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست»
اریک فوگلین در کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» از ضرورت احیاء اصول و مبانی حاکم بر نظریه و فلسفۀ سیاسی و رجوع به به این اصول و مبانی سخن می‌گوید. به اعتقاد فوگلین درکِ سیاستِ روز منوط به مطالعه و فهم آن در چشم‌انداز و دورنمایی تاریخی و مرتبط با فلسفۀ تاریخ است، چرا که نمونه‌های انضمامی از سیاست را نمی‌توان جدا از نمونه‌های نوعی، که این نمونه‌های انضمامی نمودهایی از آن‌ها هستند، درک کرد.
مباحث کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» حول دو محور اصلی می‌گردند: یکی تلاش برای فهمِ سیاست مدرن و نظام‌های خشن سیاسی، نظیر فاشیسم و کمونیسم در قرن بیستم، از طریق درک نسبت آن‌ها با آیین گنوسی و دیگری تأکید بر وجه استعلایی و وجودی امر سیاسی و نقد اثبات‌گرایی به‌عنوان رویکردی که پدیده‌ها و وضعیت‌های سیاسی را صرفاً در چارچوب علوم طبیعی تحلیل و بررسی و تبیین می‌کند و به وجه استعلایی سیاست و مباحث وجودی مرتبط با آن کاری ندارد.
تلاش فوگلین در کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» این است که مسائل سیاسی عصر خود را در چشم‌انداز تاریخی و با نگاه به ریشه‌های این مسائل قوانین و قواعد عام حاکم بر آن‌ها درک کند و همچنین شیوه‌ای نوین برای درک سیاست و علوم سیاسی به دست دهد؛ شیوه‌ای که با فلسفۀ تاریخ در پیوند است.
در بخشی از مقدمۀ مترجم بر ترجمۀ فارسی کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» در توضیح دو محور اصلی که مباحث این کتاب حول آن‌ها سامان یافته‌اند آمده است: «اگر بخواهیم موضوعات مطرح در کتاب را ذیل دو عنوان بزرگ بیاوریم، آن دو عنوان عبارت خواهند بود از: نمایندگی وجودی، و آیین گنوسی. نمایندگی وجودی به رابطۀ یک جامعه با حقیقت متعالی مربوط است؛ ارتباطی که جامعه آن را از طریق نمادها بازشناسی می‌کند. از دید فوگلین، دانش سیاست عهده‌دار بررسی جامع مشارکت انسان در ساختار واقعیت است و این ساختار هم تاریخ کنش‌های انسانی و هم تاریخ تجربه‌های استعلایی انسان را شامل می‌شود. اما در مورد آیین گنوسی، او آن را به‌عنوان جوهر مدرنیته بازمی‌شناسد. در نظر فوگلین، بسیاری از جنبش‌های اندیشه‌ای و سیاسی سده بیستم، از پیشرفت‌گرایی و علم‌گرایی گرفته تا مارکسیسم و ایدئولوژی نازی، جلوه‌های گوناگون آیین گنوسی مدرن هستند.»
کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» از پیشگفتاری به‌قلم جروم جی. کروین، یادداشتی کوتاه از نویسنده به‌رسمِ سپاسگزاری، مقدمه‌ای در چهار بخش و نیز از شش فصل تشکیل شده است. فصل‌های شش‌گانۀ کتاب عبارتند از: «نمایندگی و وجود»، «نمایندگی و حقیقت»، «جدال بر سر نمایندگی در امپراتوری روم»، «آیین گنوسی؛ ماهیت مدرنیته»، «انقلاب گنوسی؛ مورد خلوص‌گرایی» و «پایان مدرنیته».
کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» با ترجمۀ محمد صبوری و همراه با مقدمه‌ای از مترجم در معرفی اریک فوگلین و اندیشه‌ها و نظریات او و توضیح آنچه فوگلین در کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» از آن سخن گفته، در بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است.

درباره اریک فوگلین، نویسنده کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست»
اریک هرمان ویلهلم فوگلین (Erich Hermann Wilhelm Vögelin)، متولد 1901 و درگذشته به سال 1985، فیلسوف سیاسی آلمانی – امریکایی‌ست. فوگلین از فیلسوفان سیاسی مطرح قرن بیستم است. او در دانشگاه وین اتریش علوم سیاسی خواند و استادیار دانشکده حقوقِ همان دانشگاه شد، اما با الحاق اتریش به آلمان نازی در سال 1938، فوگلین اتریش را ترک و به امریکا مهاجرت کرد و تبعۀ این کشور شد و سال‌ها به پژوهش و تدریس در دانشگاه‌های امریکا پرداخت. در سال 1958 برای پذیرش کرسی ماکس وبر در علوم سیاسی در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ، کرسی‌ای که از سال 1920 خالی مانده بود، به کشور زادگاهش، آلمان، بازگشت. در مونیخ بنیاد علوم سیاسی را تأسیس کرد. یازده سال در آلمان ماند اما بار دیگر، در سال 1969، به امریکا رفت. او که پیش از این بیست سال در امریکا زندگی و کار کرده بود، بار دوم که به این کشور رفت تا پایان عمر آنجا ماند.
از آثار اریک فوگلین می‌توان به «مجموعۀ پنج جلدیِ نظم و تاریخ» و «علم، سیاست و آیین گنوسی» اشاره کرد.

رتبۀ کتاب «درآمدی بر دانش نوین سیاست» در گودریدز: 4.25 از 5.