تاملاتی درباب گیوتین و دار

کتاب «تاملاتی در باب گیوتین و دار» اثر آرتور کوستلر، آلبر کامو
دو رساله از آلبر کامو و آرتور کوستلر درباره مجازات اعدام که در قالب یک کتاب منتشر شده‌اند. کتاب «تاملاتی در باب گیوتین و دار» شامل دو متن مجزا از دو نویسنده‌ای است که در مورد مهم‌ترین مسائل دوران‌شان موضع داشتند و عقاید سیاسی و اجتماعی‌شان را در آثار مختلف‌شان تشریح کرده‌اند.
موضع‌گیری کامو و کوستلر در دو رساله‌ای که در کتاب «تاملاتی در باب گیوتین و دار» منتشر شده صرفا اعتراضی به اعدام نیست بلکه بحث کردن درباره تمایلی است که در نهاد آمی وجود داشته است و آن خودتخریب‌گری اخلاقی است.
کامو و آرتور کوستلر در دو رساله‌ای که درباره مجازات اعدام نوشته‌اند هر دو به این عمل اعتراض کرده‌اند و این وجه مشترک باعث شده که این دو متن در قابل یک کتاب با نام «تاملاتی در باب گیوتین و دار» به فارسی ترجمه و منتشر شود.

مروری بر کتاب «تاملاتی در باب گیوتین و دار»
کتاب «تاملاتی درباب گیوتین و دار» دارای دو قسمت مجزا است. قسمت اول شامل رساله‌ای از آرتور کوستلر با عنوان «تاملاتی در باب دار» است. این رساله دارای سه بخش با نام‌های «سنت و تعصب»، «قانون» و «پایان کابوس» است.
کوستلر در پیشگفتار رساله‌اش که در کتاب «تاملاتی درباب گیوتین و دار» منتشر شده، می‌گوید در زمان جنگ داخلی اسپانیا وقتی به اتهام جاسوسی سه ماه را در زندان گذراند هر دم منتظر اجرای حکم اعدامش بود. این سه ماه موجب به وجود آمدن دلمشغولی شخصی در کوستلر نسبت به موضوع مجازات اعدام می‌شود.
بخش عمده‌ای از آنچه که کوستلر در کتاب «تاملاتی درباب گیوتین و دار» مطرح کرده، بر داده‌ها و واقعیت‌ها استوار است. با این حال کوستلر می‌گوید مجازات اعدام تنها مسئله آمار و محاسبه سود و زیان نیست بلکه مسئله احساسات و اخلاقیات هم هست. کوستلر می‌گوید هربار که در کشور به اصطلاح صلح‌طلب، گردن یک انسان با اعدام شکسته می‌شود خاطرات آن سه ماه همچون عفونت جراحتی التیام نیافته بیرون می‌زنند. او می‌گوید هرگز به آرامش راستین دست پیدا نمی‌کند مگر آن‌که اعدام برانداخته شود. کوستلر موضعی بی‌طرف نسبت به مجازارت اعدام ندارد و می‌گوید دعوی‌ای منصفانه مستلزم آن است که واقعیت‌ها و اعداد و ارقامی که ارایه می‌شوند صحیح باشند، و دیگر این‌که نباید حقایق را وارونه جلوه داد یا سخنی خارج از بستر بحث گفت؛ نه این‌که قلب و قصد خویش را از آن دعوی کنار گذاشت.
قسمت بعدی کتاب «تاملاتی درباب گیوتین و دار»، رساله‌ای از کامو با عنوان «تاملاتی در باب گیوتین» است. مجازات اعدام یکی از دلمشغولی‌های سیاسی و فکری همیشگی کامو بود.
کامو در رساله‌ای که در کتاب «تاملاتی درباب گیوتین و دار» از او منتشر شده، بحث عدالت و مجازات اعدام را مطرح کرده است. او اگرچه صراحتا با مجازات اعدام مخالف است اما به خوبی می‌داند که حذف این مجازات چیزی نیست که به سادگی به دست بیاید و در اثرش درباره این پیچیدگی بحث کرده است.
این رساله کامو که در کتاب «تاملاتی درباب گیوتین و دار» منتشر شده، از متن‌های نظری مهم کامو به شمار می‌رود که مورد توجه زیادی بوده است. یکی از کسانی که به این رساله کامو توجه کرده، ژاک دریدا است که به تحلیل آرای کامو در این متن پرداخته است.

درباره آرتور کوستلر و آلبر کامو نویسندگان کتاب «تاملاتی در باب گیوتین و دار»
آرتور کوستلر، نویسنده و روزنامه‌نگار مجارستانی، در پنجم سپتامبر 1905 در بوداپست به دنیا آمد. او در نوجوانی همراه با خانواده‌اش به وین رفت و پس از فارغ‌التحصیلی در دبیرستان برای تحصیلات دانشگاهی وارد دانشگاه وین شد. آرتور کوستلر از سال 1927 کار نوشتن را شروع کرد. او همچنین به روزنامه‌نگاری هم مشغول بود و تنها روزنامه‌نگاری بود که در سفر علمی گراف‌زیپلین به قطب شمال حضور داشت. در هنگام جنگ داخلی اسپانیا کوستلر یکی از کسانی بود که در میدان نبرد حاضر شد. او طرفدار جمهوری‌خواهان بود و به‌عنوان خبرنگار روزنامه‌ نیوز کرونیکل عازم مالاگا شد و پس از سقوط مالاگا گرفتار ارتش فرانکو شد. سرانجام با وساطت وزارت امور خارجه‌ انگلستان با یک زندانی دیگر مبادله شد و به انگلستان بازگشت. کوستلر که در آغاز به چپ گرایش داشت در زمان حکومت استالین به منتقد سرسخت حکومت او تبدیل شد. او در ابتدای دهه سی میلادی به حزب کمونیست آلمان پیوسته بود اما زمان دادگاه‌های مسکو از حزب کنار کشید و به انتقاد از عملکرد اتحاد جماهیر شوروی پرداخت. کوستلر با شروع جنگ دوم جهانی سردبیری یک هفته‌نامه فرانسوی را بر عهده داشت که مواضع ضدهیتلر و ضداستالینی داشت. کوستلر یهودی بود و با روی کار آمدن نازیسم به مخالفتی دامنه‌دار با آن پرداخت. کوستلر نویسنده و روزنامه‌نگاری بود که حضوری فعال و موثر در وقایع تاریخی و سیاسی دورانش داشت و از این‌رو بازداشت و حتی به اعدام محکوم شده بود. مشهورترین اثر او، رمانی است با عنوان «ظمت در نیمروز» که اثری است علیه آنچه در دوره حکومت استالین در جریان بود. به جز «ظملت در نیمروز» آثار دیگری از کوسلتر به فارسی ترجمه‌ شده‌اند که از میان آنها می‌توان به «گفت‌وگو با مرگ» و «از ره رسیدن و بازگشت» اشاره کرد.
آلبر کامو، رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، روزنامه‌نگار و روشنفکر فرانسوی-الجزایری، در سال 1913 از پدری الجزایری و مادری اسپانیایی به دنیا آمد. تمام کودکی‌اش را با مادر در یک محله فقیرنشن الجزیره سپری کرد چرا که پدرش در سال 1914 کشته شده بود. فقر این دوران تاثیر مهمی بر کامو گذاشت و به درک او از جهان پیرامون کمک بزرگی کرد. کامو خیلی زود شروع به نوشتن کرد و به عنوان بازیگر هم مشغول کار شد. او عضو حزب کمونیست هم شد اما تنها یک سال در حزب ماند و از آن خارج شد. کامو زندگی کوتاه اما پرباری داشت و به عنوان یکی از نویسندگان و روشنفکران شاخص قرن بیستم شناخته می‌شود. در کارنامه او نمایشنامه، داستان و آثاری با درونمایه فلسفی دیده میشود. در سال 1959 کامو بر اثر تصادف از دنیا رفت. او برنده جایزه نوبل ادبی هم شده بود. «سقوط»، «کالیگولا»، «اسطوره سیزیف» «طاعون»، «بیگانه»، «سوء‌تفاهم» و «نوادگان خورشید» برخی از آثار کامو هستند که به فارسی ترجمه شده‌اند.

درباره ترجمه کتاب «تاملاتی در باب گیوتین و دار»
کتاب «تاملاتی در باب گیوتین و دار» با ترجمه مشترک وحید طباطبایی و مرتضی عسکری در نشر نیلوفر منتشر شده است.
وحید طباطبایی، متولد 1371، مترجم و نویسنده ایرانی است. از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «سن و سرمایه‌داری» و «سرگرمی تا سرحد مرگ» اشاره کرد. از او یک اثر تألیفی هم با عنوان «عکاسی در پساآرمان‌شهر» منتشر شده است.
مرتضی عسکری، متولد 1356، مترجم ایرانی است. «کنفوسیوس»، «به عشق پسرم» و «دگرگونی» از دیگر آثاری است که با ترجمه مرتضی عسکری منتشر شده است.