زنان تشنه قدرت

کتاب «زنان تشنۀ قدرت» نوشتۀ برنار کی‌رینی
داستان یک توتالیتاریسمِ زنانه. کتاب «زنان تشنۀ قدرت»، با عنوان اصلی Les Assoiffées، رمانی است که داستان آشنا و قدیمی قدرت مطلقه و عواقب هولناک آن را، در هیأتی تازه، بازمی‌گوید.
در کتاب «زنان تشنۀ قدرت»، برخلاف روایت‌های داستانی معمول از حکومت‌های تمامیت‌خواه و مستبد که در آن‌ها قدرت در دست مردهاست و زمینۀ رویدادها تاریخ مذکر است، قدرت مطلقه و فساد و استبدادِ برآمده از آن در هیأت حکومتی زنانه ترسیم می‌شود.
کتاب «زنان تشنۀ قدرت» رمانی است که در آن، از خلال طرح داستانی دربارۀ یک حکومت مستبد، ماهیت استبداد و تمامیت‌خواهی و حکومت‌هایی که مبانی‌شان را برپایۀ زور می‌چینند دستمایۀ تأمل قرار می‌گیرد. این رمان روایتگر چگونگی عملکرد حکومت‌های بسته و مستبد و سرکوبگر است.
برنار کی‌رینی در کتاب «زنان تشنۀ قدرت»، که اولین رمان اوست، با طنز و کنایه و شوخ‌طبعی، جنون قدرت و هذیان‌های برآمده از قدرت مطلقه را به نمایش می‌گذارد.
متن اصلی کتاب «زنان تشنۀ قدرت» اولین بار در سال 2010 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «زنان تشنۀ قدرت»
داستان کتاب «زنان تشنۀ قدرت» دربارۀ یک انقلاب فمینیستی و زنانۀ رادیکال است که مثلاً در دهۀ70 میلادی در بلژیک اتفاق افتاده است.
بلژیک کتاب «زنان تشنۀ قدرت» یک بلژیک خیالی با فضایی به‌شدت بسته و محصور است. در این بلژیک خیالی، یک حکومت زنانۀ تندرو و اقتدارگرا بر سرِ کار آمده است.
برنار کی‌رینی در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» ادبیات را به عرصه‌ای برای نمایش طنزآمیز و کنایی توتالیتاریسم و دیکتاتوری و هجو نظام‌های توتالیتر و استبدادی بدل کرده و به‌یاری تخیل، حکومتی تک‌بُعدی و اقتدارگرا را ترسیم کرده است که برپایۀ جنون و هذیان و قدرت مطلقه گردانده می‌شود. او در این رمان، تاریخی تخیلی را آفریده است تا ماهیت قدرت مطلق و فساد چنین قدرتی را ترسیم کند.
امپراتوری‌ای که در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» تحت فرماندهی زنان برپا شده است، درهای خود را به روی سرزمین‌های دیگر بسته است و اطلاعاتی که از این امپراتوری به بیرون درز می‌کند، اطلاعاتی تحریف ‌شده و گزینشی است؛ اطلاعاتی که توسط حکومت دستچین شده و با واقعیت سازگار نیست. بر این امپراتوری، زنی به نام ژودیت حکم می‌راند که بعد از مرگ مادرش به جای او قدرت را در اختیار گرفته و سیاست‌هایی سخت‌گیرانه و زورگویانه را بر سرزمین تحت حکومت خود اعمال می‌کند. به حریم این فرمانروای مستبد، یک پرستار رخنه کرده است و در کتاب «زنان تشنۀ قدرت»، از خلال خاطرات این پرستار، تصویری از فساد و جنونی که پشت پردۀ قدرت در جریان است ارائه می‌شود.
از طرفی در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» با شخصیتی به نام پیر گولد مواجهیم که کی‌رینی قبلاً در قصه‌های کوتاه خود نیز او را به صحنۀ آثارش احضار کرده است. گولد در کتاب «زنان تشنۀ قدرت»، به‌همراه گروهی از روزنامه‌نگاران دستچین‌شده، به بلژیک توتالیترِ ساختۀ تخیل کی‌رینی سفر می‌کند. او و همسفرانش نخستین کسانی هستند که بعد از انقلاب فمینیستی و خشونت‌باری که در دهۀ 70 میلادی در بلژیک خیالی کتاب «زنان تشنۀ قدرت» روی داده است، به این کشور سفر می‌کنند و آن را از نزدیک می‌بینند.
کی‌رینی در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» مضحکۀ استبداد را به صحنه می‌آورد تا نشان دهد خودکامگی چگونه پدید می‌آید، چگونه عمل می‌کند و چه عواقب هولناکی را رقم می‌زند.

دربارۀ برنار کی‌رینی، نویسندۀ کتاب «زنان تشنۀ قدرت»
برنار کی‌رینی (Bernard Quiriny)، متولد 1978، داستان‌نویس، منتقد ادبی و حقوقدان بلژیکی است. کی‌رینی استاد حقوق عمومی در دانشگاه بورگوندی است و از او مقالات علمی فراوانی در حوزۀ حقوق منتشر شده است. او همچنین، به‌عنوان نویسنده و دبیر ستون ادبیات، با مجلۀ فرهنگی Chronicart همکاری می‌کند.
کی‌رینی بیش از هر چیز با مجموعه داستان‌هایی کوتاه که شخصیتی واحد به نام پیر گولد دارند مشهور است؛ همان شخصیتی که در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» نیز حضور دارد.
داستان‌های کوتاه کی‌رینی را با آثار خورخه لوئیس بورخس مقایسه کرده‌اند؛ داستان‌هایی که پیچش‌های روایی و عناصر خارق‌العاده یا وحشتناک از مشخصه‌های آن‌هاست.
کتاب «زنان تشنۀ قدرت»، چنانکه پیش‌تر اشاره شد، اولین رمان برنار کی‌رینی است. از دیگر آثار او می‌توان به کتاب «روستای محوشده» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «زنان تشنۀ قدرت»
کتاب «زنان تشنۀ قدرت» با ترجمۀ ابوالفضل الله‌دادی در نشر نو منتشر شده است.
ابوالفضل الله‌دادی، متولد 1361 در قم، روزنامه‌نگار و مترجم ایرانی است. الله‌دادی دانش‌آموختۀ رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه است. او مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه شهید چمران اهواز و کارشناسی ارشد را از دانشگاه شهید بهشتی تهران گرفته است. الله‌دادی دو سال معاون سرویس فرهنگی روزنامۀ «تهران امروز» بود و بعد از آن به عنوان دبیر سرویس بین‌الملل روزنامۀ «هفت صبح» مشغول به کار شد. همکاری با نشریاتی چون مجلۀ «همشهری جوان»، مجلۀ سینمایی «24» و روزنامۀ «روزگار» از دیگر فعالیت‌های ابوالفضل الله‌دادی در عرصۀ روزنامه‌نگاری هستند. از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «نقشه و قلمرو»، «همۀ تابستان بدون فیسبوک»، «پلیس گُل‌ها، درخت‌ها و جنگل‌ها»، «لالایی»، «محاکمۀ خوک»، «روستای محوشده»، «قاتلی که در آرزوی جایی در بهشت بود»، «مُرسو چه کسی را کشت؟»، «از آسمان به گل سرخ: نامه‌های عاشقانۀ آنتوان و کنسوئلو دو سنت - اگزوپری» و «ناپلئون به جنگ داعش می‌رود» اشاره کرد.