وقت تنهایی چهار شهر چهار فصل و لذت تنهایی

کتاب «وقت تنهایی» نوشتۀ استفانی روزنبلوم
آیا تنهایی، آن‌گونه که معروف است و اغلب گفته می‌شود، وحشتناک و زیان‌بار و ویرانگر است؟ کتاب «وقت تنهایی: چهار شهر، چهار فصل و لذت تنهایی»، با عنوان اصلی Alone Time: Four Seasons, Four Cities, and the Pleasures of Solitude، کتابی‌ست که به ما می‌گوید لزوماً چنین نیست و تنهایی، اگر انتخاب باشد نه اجبار و اگر چنان مفرط نشود که به زندگی مشترک و خانوادگی و اجتماعی انسان آسیب بزند، موهبت‌هایی هم در بر دارد و می‌تواند جاهایی گره از کارِ انسان بگشاید.
استفانی روزنبلوم در کتاب «وقت تنهایی»، با نقل تجربه‌هایش از تنها سفر کردن در چهار شهر از چهار کشور دنیا، از لذت‌های تنهایی و اکتشافاتِ به وقتِ تنهایی می‌گوید و از اینکه تنهایی چگونه می‌تواند نگاه انسان‌ها را به جهان تغییر دهد و گره از شماری از مشکلات آدمی بگشاید و ایده‌هایی خلاقانه را رقم زند.
متن اصلی کتاب «وقت تنهایی» اولین بار در سال 2018 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «وقت تنهایی»
در عصر مدرن و جوامع امروزی تنهایی یک مسئلۀ شایع است. آمارِ تنهایی مدام بالا و بالاتر می‌رود و تنها زیستن به سبکی از زندگی بدل شده است. از تنهایی معمولاً به‌عنوان یک بحران سخن می‌رود اما آیا واقعاً تنهایی همیشه یک بحران است یا می‌تواند فرصتی برای زیستی متفاوت و تجربه‌هایی جدید و انجام کارهایی باشد که انسان در جمع و زندگی جمعی نمی‌تواند انجامشان دهد؟ در کتاب «وقت تنهایی» سخن از وجوه مثبت تنهایی و درواقع سخن از نوعی از تنهایی است که واجد وجوهی مثبت است. این تنهایی نه یک تنهایی تحمیلی و اجباری و برآمده از بحران‌های روانی و ضربه‌های روحی و عاطفی و آسیب‌های اجتماعی، بلکه تنهایی‌ای است که انسان‌ها خود آن را آزادانه انتخاب می‌کنند.
تنهایی‌ای که نویسنده در کتاب «وقت تنهایی» از آن سخن می‌گوید تنهاییِ آدم‌های منزوی و بیزار از جمع نیست. تنهایی مد نظر استفانی روزنبلوم در این کتاب تنهایی در عین علاقه به شریک زندگی و فرزندان و عزیزان و دوستان است. کتاب «وقت تنهایی» از لحظاتی سخن می‌گوید که انسان می‌خواهد دَمی تنها باشد تا تمرکز کند و کاری خلاقانه انجام دهد یا به مسائل و گره‌های زندگی‌اش فکر کند و راهی برای حل آن‌ها بیابد. این نوع از تنهایی به‌معنای فاصله‌گرفتن همیشگی از جمع نیست، بلکه به این معناست که شخص برای مدتی از جمع دور می‌شود تا به کارهایی بپردازد که لازمه‌شان تنهایی است.
تمرکز اصلی نویسنده در کتاب «وقت تنهایی» تنها سفر کردن است. استفانی روزنبلوم در این کتاب، از خلال شرح تنها سفر کردنش به شهرهای پاریس، استانبول، فلورانس و نیویورک و نقل تجربه‌هایی که از تنها سفر کردن به‌دست آورده است، توجه خوانندگان را به لذت‌ها و وجوه مثبت تنهایی جلب می‌کند و به اینکه زمانی از روز را تنها سر کردن می‌تواند دیدی تازه به انسان بدهد و توانایی‌هایی مغفول‌مانده را در آدمی شکوفا کند.
روزنبلوم در کتاب «وقت تنهایی» تنهایی را مکمل زندگی اجتماعی می‌داند و معتقد است که انسان، در عین اینکه لازم است با عزیزان و دوستانش روابطی عاشقانه و صمیمانه داشته باشد، به مقادیری تنهایی هم نیاز دارد و ضروری است که وقت‌هایی تنها باشد.
کتاب «وقت تنهایی» همچنین کتابی دربارۀ آدابِ در جمع تنها بودن است؛ کتابی برآمده از یک ایدۀ بودلری که موضوعش پرسه‌زنیِ بی‌هدف در کوچه‌وخیابان است و تنهایی در ازدحامِ شهرهای بزرگ و آن‌چه از این نوع تنهایی به‌دست می‌آید و مکاشفاتی که از طریقِ تنهاییِ در میان جمع دست می‌دهد.
در کتاب «وقت تنهایی» سخن از چیزهایی‌ست که در تنها سفر کردن به دید می‌آیند اما وقتی آدم‌ها دسته‌جمعی سفر می‌کنند آن‌ها را نمی‌بینند یا آن‌طور که در تنهایی می‌بینند نمی‌بینند.
کتاب «وقت تنهایی» مقدمه‌ای دارد با عنوان «جادوگران و شمن‌ها» که در آن به مقولۀ تنهایی در چشم‌اندازی تاریخی نگاه شده و نظریه‌های مختلف دربارۀ تنهایی و دیدگاه‌های گوناگون در این باره شرح داده شده و به متفکران و هنرمندان و مبتکرانی اشاره شده که از ضرورت تنهایی سخن گفته‌اند. در این مقدمه همچنین از چگونگی نطفه‌بستن ایدۀ این کتاب سخن رفته است. نویسنده آن‌گاه در بخش‌های بعدی کتاب «وقت تنهایی» تجربه‌های خود از تنها سفر کردن به استانبول و پاریس و نیویورک و فلورانس را شرح می‌دهد و می‌گوید که در تنها سفر کردن به چه چیزهایی توجه کرده که لازمۀ توجه به آن‌ها تنهایی بوده است.

دربارۀ استفانی روزنبلوم، نویسندۀ کتاب «وقت تنهایی»
استفانی روزنبلوم (Stephanie Rosenbloom) روزنامه‌نگار است. او ستون‌نویس بخش سفر نشریۀ «نیویورک تایمز» است.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «وقت تنهایی»
کتاب «وقت تنهایی: چهار شهر، چهار فصل و لذت تنهایی» با ترجمۀ فاطمه باقری باران در نشر ثالث منتشر شده است.
فاطمه باقری باران، متولد 1364، مترجم ایرانی است. از او، به‌جز کتاب «وقت تنهایی»، ترجمه‌ای دیگر هم با عنوان «درآمدی تصویری بر نیچه» منتشر شده است.

از کتاب «وقت تنهایی» ترجمۀ فارسی دیگری هم، با عنوان «وقتی برای تنهایی: چهار فصل، چهار شهر و جستاری درباره‌ی لذت خلوت کردن با خود»، موجود است که مترجم آن زهره حق‌بین و ناشرش انتشارات کتاب یک است.