تبارشناسی اخلاق

تبارشناسی اخلاق
کاوشی نقادانه در ریشه‌های تاریخی اخلاقیات مسیحیت اروپایی؛ نیچه در کتاب تبارشناسی اخلاق این ایده را پیش می‌کشد که مفاهیم اخلاقی مبتنی بر خیر و شر که در اخلاقیات مسیحیت اروپایی به عنوان مفاهیمی همه‌جایی و همه‌زمانی جا افتاده‌اند در واقع زاده تاریخ خاصی هستند که این مفاهیم در آنها پدید آمده‌اند و بنا بر این نمی‌توان این مفاهیم را به عنوان مفاهیمی مطلق برای هر مکان و زمانی در نظر گرفت بلکه اینها صرفا یک برداشت و تعریف از اخلاق‌اند در کنار برداشت‌ها و تعاریفی که در جاهای دیگر بر اساس شرایط تاریخی متفاوت پدید آمده‌اند یا می‌توانند پدید آیند.
نیچه در مقالات کتاب تبارشناسی اخلاق نشان می‌دهد که مفاهیم اخلاقی نه زاییده نیک‌خواهی بنیانگذاران این مفاهیم بلکه زاده قدرت‌طلبی‌اند. او برداشت‌های رایج و تثبیت‌شده از مفاهیمی چون وجدان و زهد و نیکی و بدی را مورد تردید جدی قرار می‌دهد و خاستگاه‌هایی را که به باور او خاستگاه‌های حقیقی چنین مفاهیمی هستند افشا می‌کند. به اعتقاد نیچه این مفاهیم برآمده از تاریخی هستند که در آن پدید آمده‌اند و هدف از تأسیس آنها خواست قدرت بوده است نه ارزش‌های انسان‌دوستانه و نیکخواهانه. نیچه معتقد است نهادهای قانونی و ارزش‌های اجتماعی نیز چنین‌اند و همگی ماحصل جدال‌ها و زد و خوردهای تاریخی برای دست یافتن به قدرت.
تبارشناسی اخلاق یکی از آخرین آثار نیچه است. این کتاب با ترجمه داریوش آشوری در نشرِ آگه منتشر شده است.
درباره نویسنده: فریدریش ویلهلم نیچه(1900 – 1844)، فیلسوف، شاعر، منتقد فرهنگی، آهنگساز و فیلولوژیست کلاسیک آلمانی.
رتبه گودریدز: 12/4 از 5.