یک انسان، یک حیوان

یک انسان، یک حیوان
داستان جهانی غرق در توحش و خشونت، در آستانه قرن بیست و یکم. ژروم فِراری در رمان «یک انسان، یک حیوان» از دنیایی گرفتار جنگ و وحشی‌گری نوشته است و از انسانی گرفتار احساس بیگانگی و هراس. داستان این رمان درباره مردی است از روستایی کوچک که بعد از حادثه تروریستی 11 سپتامبر 2001 از روستای خود بیرون می‌زند و به نیروهای مسلح مزدوری می‌پیوندد که در خاورمیانه و جاهای دیگرِ جهان به جنگ مشغولند. مرد وقتی به روستای زادگاهش بازمی‌گردد با آنجا احساس بیگانگی دارد. او به این هراس دچار می‌شود که مبادا مثل اجدادش در این روستا پیر و مدفون شود. در «یک انسان، یک حیوان»، با حسی از شفقت و نگرانی، به انسان معاصر و جهانی تباه و غرق در خشونت پرداخته شده است. در سطرهای آغازین رمان موقعیت مرد و احساس بیگانگی او نسبت به زادگاه و خانواده‌اش، بعد از بازگشت به روستا، این‌گونه روایت شده است: «به‌راستی روزگار بدی بود. تو می‌خواستی بروی و هنگامی که به‌شدت در تنگنا و فشار قرار گرفتی قصد بازگشت کردی، اما همه‌چیز چنان که انتظار داشتی پیش نرفت. با وجود تمام هوشیاری‌ها و تصورات، اوضاع به نحوی اسرارآمیز و دردناک درهم ریخت.
تو رفتی، هنگام رفتن کسی تو را در آغوش نگرفت و هنگامی که بازگشتی دیگر کاملاً بیگانه بودی. پدر، مادر، خانه و روستایت همان‌ها بودند، اما به نحو عجیبی برای هم بیگانه شده بودید.»
«یک انسان، یک حیوان» با ترجمه بهمن یغمایی و محمدهادی خلیل‌نژادی و پیشگفتاری درباره این رمان و نویسنده‌اش در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: ژروم فِراری (- 1968)، داستان‌نویس و مترجم فرانسوی.
رتبه گودریدز: 3/66 از 5.