کالیگولا

کالیگولا
نمایشنامه‌ای فلسفی درباره مرگ و پوچی و عصیان و جنایت. آلبر کامو نمایشنامه «کالیگولا» را بر اساس زندگی امپراتور کایوس کالیگولا، امپراتور رومی، نوشته است. کالیگولا امپراتوری بود که با مرگ خواهرش، دروسیلا، که سخت دلبسته او بود، کارش به جنون و جنایت کشید. نمایشنامه کامو تأملی فلسفی در این جنون و جنایت است. در این نمایشنامه می‌بینیم که کالیگولا با مرگ خواهرش مدتی ناپدید می‌شود و چون باز می‌گردد شروع به ظلم و کشتار می‌کند. مرگ خواهر کالیگولا او را با حقیقت مرگ مواجه کرده است. کالیگولا دریافته است که همه‌چیز پوچ و بی‌معناست و در پی عصیان علیه پوچی و مرگ است. او پادشاهی است که نه به قصد کشورگشایی، بلکه با نیت غلبه بر پوچی و رسیدن به آزادی، دست به جنایت می‌زند. کامو خود، چنانکه در مقدمه ترجمه فارسی «کالیگولا» از قول او بیان شده، درباره این نمایشنامه گفته است: «کالیگولا مردی است که شور زندگی او را تا جنون تخریب پیش می‌راند. مردی که از بس به اندیشه خود وفادار است وفاداری به انسان را از یاد می‌برد. کالیگولا همه ارزش‌ها را مردود می‌شمارد. اما اگر حقیقت او در انکار خدایان است، خطای او در انکار انسان است. این را ندانسته است که چون همه چیز را نابود کند ناچار در آخر خود را نابود خواهد کرد. این سرگذشت انسانی‌ترین و فجیع‌ترین اشتباهات است.»
ترجمه ابوالحسن نجفی از «کالیگولا»، همراه با مقدمه مترجم، در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: آلبر کامو (1960 – 1913)، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، مقاله‌نویس، فیلسوف و روزنامه‌نگار فرانسوی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال 1957.
رتبه گودریدز: 4/08 از 5.