قصر

قصر
مساحي به نام ک. براي کارِ مساحي به دهکده‌اي فرستاده شده است. او براي شروع کارش بايد به نهادي اداري در دهکده، موسوم به «قصر»، برود تا در آنجا شرح وظايفش را به او بگويند. اما ديري نمي‌گذرد که ک. در مي‌يابد راه يافتن به «قصر» و بالاتر از آن پذيرفته شدن از جانب يکي از بالاترين مقامات آنجا، که گويي گرهِ کارِ ک. به دست اوست، به اين سادگي‌ها نيست. ک. از هر راهي که مي‌رود به طرزِ مضحک و در عين حال ترسناکي به درِ بسته مي‌خورد و به «قصر» راه نمي‌يابد. فرانتس کافکا در رمان قصر، با ساختنِ کمدي‌اي سياه حول محور فساد بوروکراتيک، عرصه‌اي پديد آورده است براي طرح انواع تفسيرهاي فلسفي، سياسي، روانکاوانه و... درباره اين رمان. قصر، مانند تمام آثار کافکا، واقعيتي است که گويي در خواب اتفاق مي‌افتد، يا خوابي که در واقعيت رخ مي‌دهد. ک. در اين رمان عاشق مي‌شود، اما عشق نيز گويي براي او تجربه‌اي ناقص و ناتمام است که به وصل نمي‌انجامد. همراه ک. در رمان قصر دو دستيار هم هستند که همه جا سايه به سايه همراه او مي‌روند و لحظه‌اي تنها و آسوده‌اش نمي‌گذارند و اين از عواملي است که وضعيت کابوس‌وار و در عين حال مضحک رمان را تشديد مي‌کند. قصر اگرچه رماني است ناتمام و بدون فرجام، اما گويي در ناتمامي خود کامل است.
ترجمه اميرجلال‌الدين اعلم از رمان قصر، همراه با مقدمه‌اي از مترجم و مقاله‌اي از اريش هلر به نامِ «جهانِ فرانتس کافکا»، در انتشارات نيلوفر منتشر شده است.
درباره نويسنده: فرانتس کافکا (1924 – 1883)، داستان‌نويسِ آلماني‌زبانِ چِک.