هاینریش بل

هاینریش بُل (Heinrich Böll)، متولد 1917 و درگذشته به سال 1985، داستان‌نویس، جُستارنویس، سفرنامه‌نویس و نمایشنامه‌نویس آلمانی و برندۀ جایزة نوبل ادبیات سال 1972 میلادی بود. بُل به‌عنوان سرباز در جنگ جهانی دوم حضور داشت. خانواده‌اش مخالف نازی‌ها بودند اما خود او در ابتدا با نازیسم همدل بود. این همدلی البته دیری نپایید. در جریان جنگ زخمی شد و بعد از آن حقایقی را دربارۀ جنایات نازی‌ها و فجایعی که جنگ به بار آورده بود دریافت که منجر به تغییر دیدگاهش درباره نازی‌ها شد. از آن پس دیگر با جنگ و نازیسم همدل نبود و انگیزه‌ای برای جنگیدن نداشت. بُل چند بار هم در جنگ زخمی شد و یک‌ بار حین فرار به غرب به‌دست امریکایی‌ها افتاد و اسیر شد. بعد از جنگ به دانشگاه رفت و در رشتۀ زبان و ادبیات آلمانی تحصیل کرد. اولین داستانهایش را در اواخر دهۀ 1940 میلادی منتشر کرد. بُل یکی از اعضای «گروه 47» بود؛ گروهی متشکل از تعدادی از نویسندگان آلمانی بعد از جنگ جهانی دوم که از دیگر اعضای مطرح آن می‌توان به گونتر گراس اشاره کرد. جنگ جهانی دوم و تأثیرات مخرب آن بر آلمان از درونمایه‌های اصلی آثار هاینریش بُل است. او در بخشی از آثارش تصویری تلخ از آلمان ویران سالهای بعد از جنگ جهانی دوم و زندگی دشوار مردم در آن روزگار به‌دست می‌دهد. دغدغه‌های هاینریش بل اما به جنگ و عواقب آن محدود نمی‌ماند. او در آثارش شرایط آلمان دهۀ 1970 میلادی را نیز با نگاهی انتقادی به تصویر کشیده است. از آثار هاینریش بل می‌توان به رمان‌های «عقاید یک دلقک»، «سیمای زنی در میان جمع»، «و حتی یک کلمه هم نگفت»، «شبکۀ امنیتی»، «نان سال‌های جوانی»، «بیلیارد در ساعت نه‌ونیم» و «آبروی از دست رفتۀ کاترینا بلوم» اشاره کرد.