گزینه اشعار فریدون مشیری (رقعی - شومیز - مروارید)

گزینه اشعار فریدون مشیری: ریشه در خاک
فریدون مشیری شاعر عشق، صلح، تغزل، میهن و عواطف و احساسات اجتماعی و انسانی بود. شعر او، به دلیل بیان ساده عواطف انسانی و دغدغه‌های اجتماعی و پرهیز از زبان و تصاویر و شیوه‌های بیانی دیریاب و غریب و دشوارفهم، مخاطبان زیادی را، به ویژه از میان نوجوانانی که هنوز با عوالم پیچیده‌تر شعر نو آشنا نبودند، به خود جلب می‌کرد. مشیری در شعرش عشق به انسان و میهن و نیز عوالم احساسی و عاشقانه و تغزلی را به زبانی آشنا و به شیوه‌ای لطیف و ساده و احساساتی بیان می‌کرد. اشعار او دارای مضامینی متنوع است. مشیری موسیقی سنتی ایرانی را هم خوب می‌شناخت و مدتی هم عضو شورای موسیقی رادیو بود. بعضی از اشعار او همراه با موسیقی ایرانی و با صدای ماندگار محمدرضا شجریان در حافظه ایرانیان علاقه‌مند به موسیقی سنتی ایرانی مانده است.
«گزینه اشعار فریدون مشیری: ریشه در خاک» مجموعه‌ای است شامل منتخبی از شعرهای این شاعر پرآوازه ادبیات معاصر ایران. این مجموعه شعرهایی از دوره‌های مختلف شاعریِ مشیری را دربرمی‌گیرد و شامل شعرهایی با مضامین متنوع و گوناگون است.
«تشنه توفان»، «گناه دریا»، «ابر و کوچه»، «از خاموشی»، «آه، باران»، «دیار آشتی»، «آواز آن پرنده غمگین» و «تا صبح تابناک اهورایی» از جمله دفتر شعرهایی از فریدون مشیری‌ هستند که شعرهایی از آن‌ها در این مجموعه آمده است.
کتاب «گزینه اشعار فریدون مشیری: ریشه در خاک» با یادداشتی از بابک مشیری در انتشارات مُروارید منتشر شده است.
درباره نویسنده: فریدون مشیری (1379 – 1305)، شاعر و روزنامه‌نگار ایرانی.