بدن هرگز دروغ نمی گوید
اثرات پایدار تربیت خشن

کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» اثر آلیس میلر
اثری در حوزه روان‌شناسی که نشان می‌دهد سرخوردگی در دوران کودکی چگونه تبعاتی بلندمدت در بزرگسالی به همراه دارد. کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» با زیر عنوان «اثرات پایدار تربیت خشن» و عنوان اصلی «The body never lies : the lingering effects of hurtful parenting» از انگلیسی به فارسی برگردانده شده است.
نویسنده کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید»، آلیس میلر، روان‌کاو مشهوری است و موضوع اصلی تمام کتاب‌هایش از جمله کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» واکاوی اثراتی است که در نتیجه انکار رنج‌های دوران کودکی در افراد باقی می‌ماند.
هدف یا دغدغه اصلی کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» بررسی تاثیراتی است که انکار هیجانات قوی و واقعی روی بدن ما می‌گذارد. آلیس میلر معتقد است که این انکار بیش‌تر به نام اصول اخلاقی و دینی بر افراد تحمیل می‌شود.
کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» پژوهشی است که هم حاصل تجربه آلیس میلر از کار با بیمارانش است و هم حاصل مطالعات او بر روی زندگی‌نامه‌ها و نامه‌های نویسندگان و هنرمندانی که در این کتاب به آنها پرداخته است.
نویسنده بر اساس مطالعات‌اش به این نتیجه رسیده که پیروی از یک هنجار رفتاری خاص دیرینه یعنی فرمان چهارم (احترام به پدر و مادر)، اغلب ما را از قبول احساسات واقعی‌مان بازمی‌دارد و در نتیجه بهای اجرای این فرمان را با ابتلا به بیماری‌های مختلف جسمی می‌پردازیم.

مروری بر کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید»
آلیس میلر در کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» بر اساس دانش و تجربه شخصی‌اش از روان‌درمانی و همچنین روایت‌هایی که از افراد شنیده، این نظر را مطرح کرده که کسانی که در کودکی آزار دیده‌اند تنها زمانی می‌توانند فرمان چهارم از ده فرمان را انجام دهند که از احساسات واقعی خود فاصله بگیرند و آنها را به شدت سرکوب کنند. او می‌گوید این افراد نمی‌توانند پدر و مادر خود را دوست داشته باشند و به آنها احترام بگذارند چرا که هنوز ناخودآگاه از آنها می‌ترسند و از این‌رو هرچقدر هم تلاش کنند نمی توانند رابطه‌ای راحت و مطمئن با والدین خود برقرار کنند.
کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» یک پرده از یک قانون روان-زیست‌شناختی را آشکار می‌کند که به گفته نویسنده کتاب مدعاهای اخلاقی و دینی برای زمانی طولانی آنها را پنهان نگه داشته‌اند. آلیس میلر نظریه‌اش را درباره قدرت مخرب فرمان چهارم (احترام به پدر و مادر)، در سه بخش جداگانه با این عناوین شرح داده است: «گفتن و پنهان کردن»، «اخلاق سنتی در درمان و دانش بدن» و «بی‌اشتهایی: میل برای ارتباط اصیل».
قسمت اول کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» با عنوان «گفتن و پنهان کردن»، نشان‌ می‌دهد که این قانون چگونه زندگی و حرفه شماری از نویسندگان و چهره‌های مشهور را متاثر کرده است. داستایفسکی، چخوف، کافکا نیچه، شیلر، ویرجینیا وولف، آرتور رمبو، یوکیو میشیما، مارسل پروست و جیمز جویس چهر‌هایی هستند که در این قسمت از کتاب مورد توجه قرار گرفته‌اند.
در کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید»، بر روی کسانی تمرکز شده که اگرچه در معرض آموزش مسموم قرار داشته‌اند اما هیچ‌گاه به قدرت بی‌حد‌وحصر احساس نیاز نکردند و احساس خشم و نارضایتی فروخورده خود را نه به طرف دیگران بلکه به طرف خودشان هدایت کردند، به بیمارهای‌ گوناگون دچار شدند و بسیاری‌شان در جوانی مردند. از میان آنها، کسانی که بااستعدادتر بودند نویسنده یا هنرمند شدند.
نویسنده کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» می‌گوید از میان همه نویسندگانی که نام‌شان در این کتاب ذکر شده، احتمالا به جز کافکا، آگاه نبودند که در دوران کودکی به شدت از والدین‌شان عذاب دیده‌اند. بنابراین، در بزرگسالی، حداقل آگاهانه هیچ کینه‌ای به والدین‌شان نداشتند. بسیار غیرواقع‌بینانه خواهد بود اگر فکر کنیم آنها قبلا می‌توانستند واقعیت را بیابند و جلو پدر و مادرشان بایستند، زیرا آن واقعیت بر این بزرگسالانِ کودک پوشیده بود. ذهن خودآگاه آنها، واقعیت را سرکوب کرده بود.
بخش دوم کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» گزارشی از کسانی است که با عزمی راسخ آماده شدند تا با واقعیت دوران کودکی‌شان روبرو شومند و پدر و مادرشان را با دیدی واقع‌گرایانه ببینند.
در بخش سوم «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» اختلال معنادار ویژه‌ای بررسی می‌شود تا نشان داده شود که چگونه بدن در مقابل تغذیه و تربیت اشتباه از خود دفاع می‌کند. چیزی که بدن بیش از هر چیز نیاز دارد واقعیت است. تا زمانی که واقعیت پنهان باقی می‌ماند و احساسات واقعی فرد درباره والدینش نادیده گرفته می‌شود، بدن چاره‌ای جز نشان دادن علایم بیماری ندارد. قصد نویسنده در این بخش از کتاب این بوده که با استفاده از زبانی روزمره و ساده به مصیبت بیمارانی اشاره کند که دچار سوء‌تغذیه هستند و بی‌ هیچ تبادل عاطفی با دیگران بزرگ می‌شوند و حتی در دوره‌های درمانی هود نیز از این نوع تبادل محروم می‌مانند.
بخش‌های دیگر کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید»، روش‌هایی برای برقراری ارتباط اصیل ارایه می‌کند. روش‌هایی که می‌تواند به چرخه خودفریبی پایان دهد و فرد را از تحمل رنج‌های جسمی رها کند. آلیس میلر نویسنده و روانکاوی است که در تمام کتاب‌هایش تلاش کرده نشان دهد که اثرات مسموم «آموزش مسموم» در دوران کودکی، چگونه می‌تواند در بزرگسالی، شور و نشاط ما را نابود کند.

درباره آلیس میلر نویسنده کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید»
آلیس میلر، راونکاو و نویسنده مشهور سوئیسی است که در سال 1923 در لهستان متولد شده است. او کتاب‌های زیادی درباره علل و نتایج کودک‌آزاری و خشونت علیه کودکان نوشته است. در این کتاب‌ها میلر با تحلیل تجربه‌های بیمارانش و نیز واکاوی سرگذشت چهره‌های مشهوری چون ویرجینیا وولف، فرانتس کافکا و مارسل پروست نشان داده که چگونه تحقیر و سرخوردگی و خشم فروخورده در دوران کودکی تبعاتی بلندمدت به همراه می‌آورد و نتایجش در بزرگسالی و با بیماری‌هایی چون سرطان و سکته بروز می‌کند. آلیس میلر با آرای سنتی روان‌کاوی مخالف است و معتقد است که تنبیه بدنی و به طور کلی هر نوع روش تحقیرآمیز در فرایند تربیت کودک، آسیب جدی به مغز کودک وارد می‌کند. میلر به جز نویسندگی، انجمن‌های اینترنتی هم تاسیس کرده که به کودک‌آزاری مربوط است و قربانیان کودک‌آزاری می‌توانند تجربه‌های خود را به زبان‌های مختلف در آنجا منتشر کنند. میلر چندین کتاب هم درباره خشونت‌ها و دوران کودکی دیکتاتور‌ها نوشته است که از میان آنها می‌توان به این آثار اشاره کرد: «دلهره‌های کودکی: جست‌وجوی خود واقعی»، «به صلاح خودت: خشونت پنهان در تربیت کودک و ریشه‌های خشونت» «نباید آگاه شوی: خیانت جامعه و کودک». «دلهره‌های کودکی» کتاب پرفروش آلیس میلر درباره آسیب‌های روانی دوران کودکی است که شهرتی جهانی برای او به همراه آورد.

درباره ترجمه کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید»
کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» با ترجمه امید سهرابی‌نیک توسط نشر نو منتشر شده است.
امید سهرابی‌نیک، متولد 1361، مترجم ایرانی است و به جز کتاب «بدن هرگز دروغ نمی‌گوید» آثار دیگری مثل «دلهره‌های کودکی» و «داستان‌های خوب برای کودکان بلندپرواز» با ترجمه او به فارسی منتشر شده‌ است.