حرفه: داستان نویس 4

کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» به‌ویرایش فرانک ای. دیکسون و ساندرا اسمیت
داستان‌مان را چطور شروع کنیم که مخاطب را جذب کند؟ در پرداخت و بازنویسی داستان حواس‌مان باید به چه ریزه‌کاری‌هایی باشد؟ کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» به این پرسش‌ها و پرسش‌هایی دیگر درباب رمز هرچه موفق‌تر از کار درآمدن داستان و پذیرش آن برای چاپ پاسخ می‌دهد.
کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» جلد چهارم ترجمۀ قسمت‌هایی از کتابی با عنوان اصلی Handbook of Short Story Writing است که متن اصلی آن اولین بار در سال 1970، به‌ویرایش فرانک ای. دیکسون و ساندرا اسمیت، منتشر شده و شامل مجموعه‌ای‌ست از مقالاتی که داستان‌نویسان و منتقدان و مدرسان داستان درباره داستان‌نویسی و فوت‌وفن و عناصر و ملزومات آن و نیز درباره ماهیت و اهمیت داستان نوشته‌اند و در این مقالات از منظری علمی و حرفه‌ای و آموزشی و کارگاهی به رمان و داستان کوتاه پرداخته‌اند.
در مجموعۀ «حرفه: داستان‌نویس» قسمت‌هایی از آن کتاب به‌ فارسی ترجمه و در چهار جلد به چاپ رسیده است. هدف از ترجمۀ مقالات کتاب «حرفه: داستان‌نویس» آشنایی داستان‌نویسان تازه‌کار ایرانی‌ با علم داستان‌نویسی و اصول و مبانی این حرفه است و یادآوری این نکته که کار داستان‌نویسی صرفاً با الهام پیش نمی‌رود و این کار نظم و نسق و قانون و اصولی دارد که باید آن‌ها را یاد گرفت چون در غیر این صورت نمی‌توان داستان‌هایی در حدّ و اندازه‌ها و با استانداردهای جهانی نوشت و چنانکه در مقدمۀ کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال‌نودهی بر این مجموعۀ چهار جلدی اشاره شده «درست داستان نوشتن و درست با مخاطب رابطه برقرار کردن، بدون شناخت اصول و مبانی جهانی داستان‌نویسی مقدور نیست.»
جلد چهارم کتاب «حرفه: داستان‌نویس» به نکاتی که در ساخت‌وپرداخت داستان و بازنویسی و حک‌واصلاح آن و نیز ارائه و فروش داستان باید به آن‌ها توجه کرد می‌پردازد و از شگردهای کارساز در داستان‌نویسی و چگونگی انتخاب شروع و میانه و پایان خوب و موفق برای داستان سخن می‌گوید.
کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» بیشتر بر جذابیت داستان و عواملی متمرکز است که باعث می‌شود یک داستان در جلب مخاطب موفق باشد و ویراستاران و ناشرین و نشریات ادبی را به چاپ آن مجاب کند.

مروری بر کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4»
کتاب «حرفه‌: داستان‌نویس 4» شامل بیست و یک مقاله است که برحسب موضوع در چهار بخش تنظیم شده‌اند.
بخش اول کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4»، با عنوان «اول، وسط، آخر»، شامل هفت مقاله است که در آن‌ها به چگونگی شروع داستان، نحوه ساخت‌وپرداخت بخش میانی داستان و نیز نحوه پایان‌بندی داستان پرداخته شده است.
در این بخش حرف از این است که داستان را چطور باید شروع کرد تا قُلاب را به مخاطب بیندازد و او را با همان سطر اول درگیر خود کند. اما داستانی با شروع خوب و میانۀ بد می‌تواند مخاطبی را که اولش جذب داستان شده است برَماند و همچنین داستانی با پایان بد می‌تواند به سرخوردگی مخاطب از داستانی که برای خواندنش وقت گذاشته است بینجامد. بخش اول کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» به داستان‌نویسان تازه‌کار می‌آموزد که چطور داستانی بنویسند که اول و وسط و آخرش به یک میزان جذاب و قدرتمند باشد.
مقالات بخش نخست کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» عبارتند از: «در آغاز» نوشتۀ جک وب، «چه‌طور داستان را هوشمندانه شروع کنیم؟» نوشتۀ روی سورلز، «میانه‌ی داستان» نوشتۀ کاترین گریر، «میانه‌ی قدرتمند» نوشتۀ دوایت وی. سواین، «بازی پایان» نوشتۀ استر ام. فرایزنر، «چه‌طور در پایان شکست نخوریم» نوشتۀ اف. ای. راکول و «پایان‌بندی غیرقابل پیش‌بینی» نوشتۀ دنیس ویتکام.
بخش دوم کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4»، با عنوان «شگردهای مغفول»، از ریزه‌کاری‌ها و شگردهایی می‌گوید که به داستان‌نویس در ارائۀ معنا و دادن وجوه بیشتر به داستان و واقعی‌تر و ملموس‌تر شدن آن کمک می‌کند. در این بخش صحبت از جزئیات مهم و تأثیرگذار در داستان است و صحبت از اینکه فرق داستان با تاریخ‌نگاری چیست.
سبک و اینکه چه چیزهایی را باید از داستان حذف کرد از دیگر موضوعاتی‌ست که در بخش دوم کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» به آن‌ها پرداخته شده است.
مقالات این بخش از کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» عبارتند از: «چه‌طور می‌توان به داستان وجوه بیشتری داد؟» نوشتۀ دارل شوایتزر، «نماد: ابزاری برای ارائه‌ی معنا» نوشتۀ رگا کرامر مک‌کارتی، «ذکر نام‌ها: چگونه داستان‌تان را واقعی و ملموس کنید؟» نوشتۀ هال بلیث و چارلی سوییت، «چه چیزی را از داستان کنار بگذاریم و چه چیزی را نگه داریم؟» کیت رید و «سبک: شیوه‌ی گفتن داستان» نوشتۀ هالی و ویت برنت.
بخش سوم کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4»، با عنوان «بازنویسی»، شامل مقالاتی درباره پرداخت و صیقل‌دادن داستان و بازنویسی آن، برمبنای معیارها و استانداردهای متعارف ناشران و ویراستاران و مجلات ادبی، است.
در این بخش از کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» تأکید بر این است که در نوشتن داستان نمی‌شود فقط خودسرانه عمل کرد و اگر نویسنده‌ای می‌خواهد داستانش مورد قبول ناشران و ویراستاران و مجلات ادبی باشد و به چاپ برسد و مخاطب را جلب کند باید استانداردهایی را رعایت کند. این بخش به نویسنده تازه‌کار یاد می‌دهد که برای اینکه داستانش چاپ شود باید حواس‌اش به چه نکات فنی‌ای باشد.
مقالاتی که در این قسمت از کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» می‌خوانید عبارتند از: «آیا تحریف کلمه‌ی زشتی است؟» نوشتۀ چارلز ترنر، «داستان‌تان را کوتاه کنید، تراش دهید و پرداخت کنید» نوشتۀ باربارا ورنک دورکین، «ورود سخت: نگاهی موشکافانه به چاپ اولین اثر» نوشتۀ شارون راد، «موضوع‌های ممنوع» نوشتۀ مریل جان گربر، «جعبه‌ابزار صیقل‌کاری برای داستان‌نویسان» نوشتۀ جودیت راس اندرل و استفانی گوردون تسلر و «فهرستی برای بررسی داستان‌های برگشت‌خورده» نوشتۀ آلن دبلیو. اکرت.
در بخش چهارم کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4»، با عنوان «فروش داستان»، نیز این مقالات را می‌خوانید: «اطلاعات محرمانه از یک استاد» نوشتۀ آدلا راجرز سنت جانز، «به فروش گذاشتن برای به فروش رساندن» نوشتۀ ناتالی هاگن و «ارائه‌ی داستان کوتاه: بازی صبر» نوشتۀ لوری هنری.

درباره ترجمۀ فارسی کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4»
کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» با ترجمه و مقدمۀ کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال‌نودهی در نشر چشمه منتشر شده است.
کاوه فولادی‌نسب، متولد 1359 در تهران، داستان‌نویس، مدرس داستان‌نویسی و معماری، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی، مقاله‌نویس و مترجم ایرانی و پژوهشگر حوزه معماری و شهرسازی است. فولادی‌نسب دارای فوق لیسانس معماری از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزادی اسلامی واحد تهران مرکز است. او همچنین پژوهشگر آزاد دانشگاه فنی برلین و عضو مرکز پژوهش‌های فنی و اجتماعی این دانشگاه است.
فولادی‌نسب داستان‌نویسی را با شرکت در کارگاه داستان‌نویسی جمال میرصادقی آغاز کرده است. از آثار داستانی او می‌توان به رمان‌های «هشت و چهل ‌و چهار» و «برلینی‌ها» اشاره کرد.
فولادی‌نسب با نشریاتی چون «اعتماد»، «آرمان»، «فرهیختگان»، «مردم امروز»، «وقایع اتفاقیه»، «کرگدن» و «بهار» نیز همکاری کرده است.
او همچنین دبیر دو مجموعه به نام‌‌های «خیابان ولی‌عصر تهران: روایت‌های داستانی» و «خیابان ولی‌عصر تهران: روایت‌های غیرداستانی» است.
از کاوه فولادی‌نسب و همسرش، مریم کهنسال‌نودهی، تألیفات و ترجمه‌های مشترکی نیز منتشر شده است که مجموعۀ «حرفه: داستان‌نویس» از جملۀ آن‌هاست.

مریم کهنسال‌نودهی، متولد 1359، مترجم و پژوهشگر داستان‌نویسی و معماری است. کهنسال‌نودهی دانش‌آموختۀ رشتۀ معماری است. از ترجمه‌ها و تألیفات مشترک او و کاوه فولادی‌نسب می‌توان به ترجمۀ نسخۀ مصور و بازنویسی‌شده رمان «در جستجوی زمان از دست‌ رفته» مارسل پروست و ترجمۀ کتاب «بئاتریس و ویرژیل» و نیز اثر تألیفی «سرگذشت معماری در ایران» اشاره کرد. او همچنین، در کنار کاوه فولادی‌نسب و محمود قلی‌پور، یکی از مؤلفان و گردآورندگان کتاب «جریان چهارم: مروری بر آثار نویسندگان نسل چهارم» است.

رتبۀ کتاب «حرفه: داستان‌نویس 4» در گودریدز: 3.25 از 5.