دو دستی: نوشته‌ها و عکس‌های سفر به ژاپن

کتاب «دو دستی» اثر منصور ضابطیان
عکس‌ها و خاطراتی از سفر به ژاپن. کتاب «دو دستی: نوشته‌ها و عکس‌های سفر به ژاپن» ماحصل سفر یک‌ماهۀ منصور ضابطیان به ژاپن و مشاهدات و تجربه‌های او از این سفر است.
منصور ضابطیان در کتاب «دو دستی» ما را، از خلال عکس‌ها و روایت‌هایش از جاهایی از ژاپن که به آن‌ها سفر کرده‌ است، در بخش‌هایی از این کشور می‌گرداند و تصویری از فرهنگ و سبک زندگی مردم ژاپن به‌دست می‌دهد.
آن‌چه از ژاپن در کتاب «دو دستی» ارائه می‌شود ماحصل سفر نویسنده به هفت شهر ژاپن و مشاهدات شخصی او و گپ‌وگفت‌هایش با ژاپنی‌ها و غیرژاپنی‌هایی است که او در این سفر با آن‌ها دیدار کرده است.

مروری بر کتاب «دو دستی»
کارتون‌های «رامکال» و «فوتبالیست‌ها» و بی‌شمار کارتون ژاپنی دیگر، سریال «سال‌های دور از خانه» که در ایران به «اوشین» معروف بود، فیلم‌های ژاپنی که در دهۀ 60 خورشیدی فراوان از تلویزیون ایران پخش می‌شدند و تعدادی از آن‌ها ساختۀ فیلمسازان بزرگی چون اوزو و کوروساوا بودند؛ این‌ها مُشتی نمونۀ خروار از خاطرات نوستالژیک ما ایرانیان از ژاپن هستند. فصل اول کتاب «دو دستی»، به‌عنوان پیش‌درآمدی برای ورود به ژاپن، با ارجاع به همین خاطرات و نمودها و جلوه‌های دیگر حضور ژاپن در زندگی و ذهن و خاطرات ما ایرانیان آغاز می‌شود. منصور ضابطیان همچنین در فصل اول کتاب «دو دستی» دربارۀ وجه تسمیۀ عنوانی که روی این کتاب گذاشته توضیح می‌دهد و می‌گوید نخستین کلمه‌ای که برای توصیف ژاپن به ذهنش می‌آید کلمۀ «احترام» است چون رفتار ژاپنی‌ها همواره و در هر شرایطی احترام‌آمیز است و استفاده از دو دست در فرهنگ ژاپنی نشانه‌ای از احترام است؛ مثل تعظیم‌کردن با دو دست یا دادن و گرفتن پول در مغازه‌ها با دو دست و... .
کتاب «دو دستی» شرح سفر نویسنده به هفت شهر توکیو، یوکوهاما، کیوتو، اوساکا، کوبه، نارا و هیروشیما است، همراه با عکس‌هایی که او در سفرش به این شهرها گرفته و در آن‌ها جلوه‌های گوناگونی از ژاپن و زندگی ژاپنی را ثبت کرده است.
کتاب «دو دستی»، بعد از مقدمه‌ای که ذکرش رفت، با روایت نویسنده از هتل‌هایی که در ژاپن به آن‌ها رفته شروع می‌شود؛ روایتی که پیش‌درآمد آن وصفی درباب خوش‌خُلقی و نظم چشمگیر مأموران فرودگاه ژاپن است و ارائۀ شمه‌ای از مشتری‌مداری و احترام به مشتری در این کشور. مشتری‌مداری یکی از ویژگی‌هایی است که ضابطیان در ادامۀ کتاب «دو دستی» هم باز مصداق‌هایی از آن را که در ژاپن با آن‌ها مواجه بوده یا از دیگران درباره‌شان شنیده است می‌آورَد.
در ادامۀ کتاب «دو دستی»، حین گشت‌وگذار با نویسنده در نقاط و مکان‌های مختلف ژاپن و خواندن دیده‌ها و شنیده‌های او، با جلوه‌ها و وجوهی دیگر از فرهنگ و سبک زندگی ژاپنی‌ها آشنا می‌شویم؛ فرهنگ و سبک زندگی‌ای که نمایانگر حضور و دوام سنت‌ها و آداب و رسوم کهن ژاپنی‌ها در متن زندگی مدرن و امروزی مردم این کشور است.
کتاب «دو دستی» ما را به دنیای غذا و خوردوخوراک در ژاپن می‌برد، گوشه‌هایی از تاریخ ژاپن را به ما می‌شناساند، ما را با مراسم چای در ژاپن و نمایش و موسیقی سنتی ژاپن آشنا می‌کند و خلاصه اینکه تصویری از وجوه مختلف فرهنگ ژاپنی در اختیار ما می‌گذارد.
کتاب «دو دستی» از بیست‌ودو فصل تشکیل شده است. عنوان‌های این بیست‌ودو فصل عبارتند از: «ژاپن؟... واقعاً؟»، «کپسول‌های تنهایی»، «یک حمومی من بسازم»، «کارت‌پستال‌هایی از توکیو»، «اوتاکوها»، «تاکوگل»، «طعم سبز»، «کودوکوشی»، «تشکر 15 تا 70 درجه»، «زردآلوی ژاپنی»، «شهر آینده»، «توی کیوتو»، «گوزن و بودا»، «صرفه‌جویی در ریش»، «نمایش خجالت‌آور»، «کاغذ و تا»، «بعضی‌ها چاقش را دوست دارند!»، «بادابادا مبارک»، «شیفت شب»، «عشق من هیروشیما»، «کوتاه از ژاپن» و «کمی دور کمی دیر».
کتاب «دو دستی: نوشته‌ها و عکس‌های سفر به ژاپن» در نشر مون منتشر شده است.

دربارۀ منصور ضابطیان، نویسندۀ کتاب «دو دستی»
منصور ضابطیان، متولد 1349، روزنامه‌نگار، کارگردان، مجری رادیو و تلویزیون، پادکست‌ساز، تهیه‌کننده و نویسندۀ ایرانی است.
ضابطیان تحصیلکردۀ علوم آزمایشگاهی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان و نیز تحصیلکردۀ سینما در دانشکدۀ سینما تئاتر تهران است. او، به‌عنوان روزنامه‌نگار، با روزنامه‌ها و مجلات مختلفی چون «همشهری»، «ایران»، «تهران امروز»، «گزارش فیلم»، «حیات نو» و «چلچراغ» همکاری کرده است.
ضابطیان از سال 1378 کار در رادیو و تلویزیون را آغاز کرد. از جمله برنامه‌های او در این حوزه می‌توان به «وکیل محله»، «باغچۀ مینو»، «سمت خدا»، «مردم ایران سلام»، «فرش واژه»، «رادیو هفت»، «روزی روزگاری»، «صد برگ» و «رادیو شب» اشاره کرد.
ضابطیان در حوزۀ روزنامه‌نگاری دو جایزۀ قلم بلورین گرفته است که یکی از آن‌ها به‌‌خاطر بهترین گفت‌وگوی سال و دیگری به‌خاطر بهترین گزارش سال، هردو به‌انتخاب جشنوارۀ مطبوعات 1383، بوده است. ضابطیان همچنین جایزۀ مشترک بهترین برنامه‌ساز تلویزیون در نوروز 1390 به‌انتخاب سیمای جمهوری اسلامی را گرفته و دومین مجری برتر تلویزیون به‌انتخاب مجلۀ «سروش» بوده است.
ضابطیان مدتی هم در دانشکدۀ خبر مدرسِ دوره‌های آزاد آموزش گویندگی و اجرا بوده است.
از کتاب‌های منصور ضابطیان می‌توان به «مارک و پلو: مجموعه‌ای از سفرنامه‌ها و عکس‌ها»، «سه رنگ: غذانوشت‌های سفر ایتالیا» و «چایِ نعنا: سفرنامه و عکس‌های مراکش» اشاره کرد.