قایق هایی از آتش

قایق‌هایی از آتش
نمونه‌هایی از داستانهای نویسندگان آمریکای لاتینیِ موسوم به پساپست‌بوم که علیه غولهای ادبیِ آمریکای لاتین قیام کردند و طرحی نو درافکندند. نویسندگانی که داستانهایشان در مجموعه قایق‌هایی از آتش آمده است نسلی با افکار و دغدغه‌ها و شیوه‌های داستان‌پردازی متفاوت با نسلِ نویسندگان عصر طلایی و دورة شکوفایی ادبیات آمریکای لاتین هستند. آنها رئالیسمِ جادوییِ مارکز و سبک و سیاق داستان‌نویسی نویسندگانی چون کارلوس فوئنتس و ماریو بارگاس یوسا و دیگر پدرانِ ادبی خود را برنمی‌تابند و معتقدند آن سبک و سیاق جوابگوی شرایط و اقتضائات و مسائلِ نوپدیدِ سرزمین‌شان نیست. این نویسندگان از دغدغه‌های هویتی و بومی فاصله گرفته‌اند و مسائلی دیگر برایشان عمده است، ضمن اینکه ماهیتِ مسائل قدیمی نیز در زمانه آنها تغییر کرده است. رشد ناموزون شهرها، گسترش فقر و شکاف طبقاتی و پدید آمدن زاغه‌ها، خشونت‌ها و جنایت‌های خانوادگی و اجتماعی و سیاسی و گسترش باندهای تبهکار از جمله مسائل نویسندگان پساپست‌بوم است.
مجموعه قایق‌هایی از آتش با پیش‌گفتاری از میشی استراوسفِلد همراه است که در آن مختصات ادبیات پساپست‌بوم و بستر پیدایش آن در آمریکای لاتین شرح داده شده است. این مجموعه شامل هفده داستان از نویسندگان مختلف است که بعضی از آنها عبارتند از:
«پرو، لیما، جولای 1979» از دانیل آلارکون، «لوله‌ی فاضلاب» از کلودیا آمِنگوئل، «ناپدید شدن» از کارولینا اندراده، «ننگ» از آلوارو اِنریکه، «دُن‌ کیشوتِ مدِلین» از خورخه فرانکو و «عکاس» از مایرا سانتوس فِبِرس.
در پایان کتاب شرح حال هر یک از نویسندگان مجموعه آمده است.
مجموعه داستان قایق‌هایی از آتش، با عنوان فرعی گزیده‌ی داستان‌های نویسندگان پساپست‌بوم آمریکای لاتین، با ترجمه بیوک بوداغی در نشر آگه منتشر شده است.
رتبه گودریدز: 4 از 5.