لودمیلا اولیتسکایا

لودمیلا اوگنیونا اولیتسکایا ( Людмила Евгеньевна Улицкая)، متولد 1943، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس و فعال اجتماعی و سیاسی اهل روسیه است. اولیتسکایا فارغ‌التحصیل رشتۀ ژنتیک از دانشگاه دولتی مسکو است. او بعد از دانشگاه، در دورۀ حکومت شوروی، دو سال در مؤسسۀ ژنتیک عمومی کار کرد اما در سال 1970، به‌دلیل خواندن و پخش ادبیات زیرزمینیِ موسوم به سامیزدات، اخراج شد و حدود نُه سال بیکار بود. اولیتسکایا در آثارش بیشتر به موضوعاتی چون تساهل مذهبی و نژادی، زندگی روزمره، مشکل روشنفکران در فرهنگ شوروی و نیز به این موضوع که زنان چگونه نقش‌های جنسیتی جدید را در جامعه شکل می‌دهند، می‌پردازد. آثار او برندۀ جوایز مختلفی در عرصه‌های ملی و بین‌المللی شده‌اند. اولیتسکایا همچنین یک مفسر و تحلیل‌گر اجتماعی است و فعالانه در پروژه‌های بشردوستانه برای افزایش دسترسی به ادبیات مشارکت دارد. او در مارس 2014 یکی از سخنرانان اصلی تظاهرات ضدجنگ در مسکو بود. اولیتسکایا از منتقدان سرسخت سیاست‌های ولادیمیر پوتین در روسیه و از منتقدان و مخالفان جنگ روسیه با اوکراین است و از اوایل مارس 2022 روسیه را ترک کرده و ساکن برلین شده است. از جمله آثار لودمیلا اولیتسکایا می‌توان به «سونیچکا»، «زیبا»، «چادر سبز بزرگ»، «تدفین‌پارتی»، «بی‌بی پیک»، «مربای روسی» و «فقط یک طاعون ساده» اشاره کرد.