الکساندر سولژنیتسین

الکساندر ایزایویچ سولژنیتسین (Александр Исаевич Солженицын)، متولد 1918 و درگذشته به سال 2008، داستان‌نویس، جُستارنویس و مورخ اهل روسیه بود. او در سال 1970 جایزۀ نوبل ادبیات را گرفت. سولژنیتیسن از مخالفان و منتقدانِ مشهور و برجستۀ نظام شوروی و از بازماندگان اردوگاه‌های کار اجباری‌‌ای بود که در زمان رهبریِ ژوزف استالین توسط نهادی به نام «گولاگ» اداره می‌شدند. او، که به‌صراحت از کمونیسم و نظام شوروی انتقاد می‌کرد، در افزایش آگاهی جهانی از سرکوب سیاسی در شوروی، به‌ویژه آگاه‌سازی جامعۀ جهانی به اردوگاههای کار اجباری و سازوکارِ آن‌ها و آن‌چه در این اردوگاه‌ها می‌گذشت، سهم عمده و مهمی داشت. کتاب سه‌جلدی «مجمع‌الجزایر گولاگ»، که در راستای همین آگاه‌سازی نوشته شد، از مهمترین و مشهورترین آثار الکساندر سولژنیتسین است. این کتاب را چه‌بسا امروزه بتوان یکی از آثار کلاسیک دربارۀ اردوگاه‌های کار اجباریِ اتحاد جماهیر شوروی و تصفیه‌های گستردۀ استالینی و نیز از آثار کلاسیک ادبیات زیرزمینی و غیررسمیِ موسوم به «سامیزدات»، که در شوروی و دیگر کشورهای کمونیستی رواج داشت، به‌حساب آورد. از دیگر آثار الکساندر سولژنیتیسن می‌توان به کتاب‌های «بخش سرطان» و «یک روز از زندگی ایوان دنیسوویچ» اشاره کرد.