زائری زیر باران

معرفی کتاب زائری زبر باران اثر احمد محمود

داستان‌هایی درباره زندگی محرومان و طردشده‌ها و به حاشیه‌رانده‌شدگان که همگی هویتی بومی دارند و در جغرافیای جنوب ایران می‌گذرند. مجموعه داستان زائری زیر باران، تصویرگر فقر و فلاکت تهیدستان در میانه دهه چهل ایران است.
احمد محمود در قصه‌های زائری زیر باران، به ترسیم رسم و رسوم و آیین‌های مردم جنوب، جایی که خود از آن برآمده و به خوبی با آن آشنا بود، پرداخته است. 
در داستان‌های کتاب زائری زیر باران، وجوه مختلف محرومیت و بیکاری و فقر و همچنین جهل و عدم آگاهی اجتماعی به تصویر کشیده شده است.

درباره کتاب زائری زبر باران

حسن میرعابدینی در کتاب «صد سال داستان‌نویسی ایران»، زائری زیر باران را چون حد فاصلی می‌داند که مرحله نخست کار احمد محمود را از مرحله جدید کار او مشخص می‌کند. او فضای قصه‌های این مجموعه را فضایی رخوتناک می‌داند که در آن آدم‌هایی از خودبیگانه و بلاتکلیف از هر فرصتی برای فلسفه‌بافی مرگ‌اندیشانه درباره زندگی استفاده می‌کنند.
مجموعه داستان زائری زیر باران شامل دوازده قصه با این عناوین است: «مصیبت کبک‌ها»، «بود و نبود»، «بندر»، «ترس»، «راهی به سوی آفتاب»، «انتر تریاکی»، «زیر باران»، «آسمان کور»، «زیر آفتاب داغ»، «برخورد»، «در سایه سپیدارها» و «از دلتنگی». 
آدم‌های قصه‌های زائری زیر باران، در محیطی گرفتار شده‌اند که راهی برای رهایی از آن پیش روی خود نمی‌بینند و از این‌رو همچون «انتر تریاکی» آسایش را در مرگ می‌بینند.
این ویژگی در داستان دیگری از کتاب زائری زیر باران هم دیده می‌شود. قهرمان داستان «بود و نبود» نیز بر این باور است که تنها مرگ است که می‌تواند آدم را متقاعد کند.
در داستان «بندر» با فضایی متناقض روبروییم. بندر از یک‌سو مکان فقر است و سیاهی و بیکاری و نداری؛ و از سوی دیگر جهان رنگارنگ ماشین‌هایی است که وارد کشور می‌شوند و همچنین نفتکش‌هایی که نفت را خارج می‌کنند بی‌آنکه نصیبی از آن به محرومان بندر برسد. محمود در این داستان از کتاب زائری زیر باران به خوبی از عناصر طبیعی برای ترسیم فضای داستان و جغرافیای جنوب بهره گرفته است.
«زیر باران» یکی دیگر از قصه‌های خواندنی مجموعه داستان زائری زیر باران است. در این داستان نیز با پایین‌ترین و محروم‌ترین لایه‌های اجتماعی سروکار داریم. آدم‌های این داستان از سر نداری و بیکاری و جهل، خون خود را می‌فروشند اما سپس آن را قمار می‌کنند و می‌بازند.

خلاصه کتاب زائری زبر باران احمد محمود

در بخشی از داستان «از دلتنگی» که قصه پایانی کتاب زائری زیر باران است، توصیفی خواندنی از جغرافیای فقر و فلاکت جنوب ارایه شده که در آن می‌خوانیم: «باد افتاده بود. صدای دریا افتاده بود. بازار مساح گرم بود. هوا دم داشت و رطوبت نفس را سنگین می‌کرد. انگار خاک بیخته ریخته بودند کف بازار مساح و خانه‌ها یک در میان بود و توخالی بود با دیوارهای روریخته، مثل دندان‌های کرم‌خورده. درها منبت‌کاری بود و موریانه خورده و قفل‌های زنگ‌خورده، مثل بینی و اره‌های بزرگ به چفت‌ها آویزان بود...». 

درباره احمد محمود نویسنده کتاب زائری زبر باران

احمد اعطا مشهور به احمد محمود از مهم‌ترین داستان‌نویسان معاصر ایرانی است. محمود در سال 1310 در اهواز متولد شد و تا سال‌ها بعد در همین شهر به سر برد. او در سال 1323 تحصیل در دوره ابتدایی را در دبستان خیام تمام کرد و پس از سه سال تحصیل در دبیرستان، تحصیل روزانه را رها کرد تا مشغول به کار شود. در این دوران محمود به کارهای مختلفی از شاگردی گرفته تا بنایی مشغول شد و همزمان در دوره شبانه تحصیلات متوسطه‌اش را هم به پایان رساند. احمد محمود نویسنده‌ای رئالیست و متعهد بود که تصویری از جامعه و حوادث تاریخی را در آثارش بازنمایی کرده است. او برکنار از سیاست هم نبود به همین خاطر دستیگر و زندانی هم شده بود. محمود در سال‌های آغاز جوانی‌اش به حزب توده ایران پیوسته بود و یکی از بسیار کسانی بود که پس از سرکوب‌های گسترده دوران پس از کودتای 28 مرداد سال 32 دستگیر شده بود. او نویسنده‌ای پرکار و خلاق و صاحب سبک است که کار نویسندگی را با نوشتن داستان کوتاه آغاز کرد. داستان‌های کوتاه او در مجموعه‌هایی با نام‌های «مول» (1339)، «دریا هنوز آرام است» (1340)، «بیهودگی» (1341)، «زائری زیر باران» (1348)، «پسرک بومی» (1350)، «غریبه‌ها» (1350) و «دیدار» (1369) به چاپ رسیده‌اند. اهمیت اصلی محمود اما به رمان‌هایش مربوط است که عبارتند از: «همسایه‌ها» (1353)، «داستان یک شهر» (1360)، «زمین سوخته» (1361)، «مدار صفر درجه» (1373) و «درخت انجیر معابد» (1379). محمود در سال 1380 جایزه ادبی مهرگان را به پاس یک عمر تلاش در راه آفرینش ادبی دریافت کرد. احمد محمود در مهرماه 1381 درگذشت.

کتاب زائری زبر باران برای چه کسانی مناسب است؟

داستان‌های کتاب زائری زبر باران از بهترین نمونه‌های ادبیات اقلیمی به شمار می‌روند. داستان‌هایی واقع‌گرایانه این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و به خصوص ادبیات رئالیستی خواندنی و قابل تامل‌اند.