کتاب «من طرف حقیقت میایستم» اثر واتسلاف هاول، آلبر کامو، جورج اورول، برتراند راسل
مجموعهای از مقالهها و نوشتههای چهار نویسنده مختلف که چند وجه مشترک دلیل اصلی انتخاب آنها و کنار هم قرار گرفتنشان در قالب یک کتاب بوده است. کتاب «من طرف حقیقت میایستم» شامل جستارها و یادداشتهایی از واتسلاف هاول، جورج اورول، کامو و برتراند راسل است که میتوان گفت مضامینی چون آزادی، عدالت، مبارزه عیله دیکتاتوری و نبرد برای دموکراسی موجب پیوند آنها و انتخابشان برای ترجمه در یک کتاب بوده است.
کتاب «من طرف حقیقت میایستم» با عنوان فرعی «جستارهایی در باب آزادی»، شامل مقالههایی از چهار چهرهای است که هریک از مهمترین روشنفکران معاصر به شمار میروند و آثارشان و نیز فعالیتهای اجتماعی و سیاسیشان تاثیری مهم بر جریانهای فرهنگی و روشنفکری معاصر داشته است.
مقالههای کتاب «من طرف حقیقت میایستم» به دلیل آنکه بر روی مسائل و مضامینی جهانشمول دست گذاشتهاند همچنان امروزی به نظر میرسند و انگار که نویسندگان کتاب این متنها را با نگاهی به وضعیت ما در جهان فعلی نوشتهاند.
مروری بر کتاب «من طرف حقیقت میایستم»
کتاب «من طرف حقیقت میایستم» گزیدهای است از متونی که هریک از کتابهای مختلف انتخاب و ترجمه شدهاند.
میتوان گفت دلیل انتخاب وکنار هم قرار گرفتن یادداشتها و مقالههایی از کامو، راسل، هاول و اورول در کتاب «من طرف حقیقت میایستم»، توجهی است که این نویسندگان در این مقالهها به مبارزه و مقاومت برای دستیابی به جهانی آزادتر و برابرتر داشتهاند.
مترجم کتاب «من طرف حقیقت میایستم» در بخشی از پیشگفتارش نوشته که این جستارها و یادداشتها به منظور خواندن و اندیشیدن و گفتن در این کتاب گرد آمدهاند. او میگوید این جستارها کنار هم قرار گرفتهاند تا تا ما را از سکوت منفعلانه بیرون بیاورد. او همچنین نوشته است که: «آرزویم این است که چه همسو باشیم با آن و چه ناهمسو، آزادانه و بیهراس از گزمه و عسس بتوانیم حرفمان را بزنیم؛ نه صرفا به قصد ویرانی، که به هوای ساختن؛ فهمیدن یکدیگر و ساختن، پذیرفتن یکدیگر و ساختن، داوری یکدیگر و ساختن.»
کتاب «من طرف حقیقت میایستم» شامل چهار بخش است و این بخشها به ترتیب به نوشتههایی از هاول، کامو، جورج اورول و برتراند راسل مربوط است. بخش اول که به هاول مربوط است شامل پنج متن با این عناوین است: «نامه به الکساندر دوبچک»، «دکتر هوساک عزیز»، «اصل 202»، «اصل 203» و «طرف حقیقت میایستم» که این مصاحبهای است با آنتون اسپیر.
بخش دوم کتاب «من طرف حقیقت میایستم» شامل 7 متن از آلبر کامو با این عناوین است: «نان و آزادی»، «در نکوداشت یک تبعیدی»، «عصر تحقیر»، «در راه دموکراسی»، «عدالت و آزادی»، «دموکراسی جهانی و دیکتاتوری» و «شاهدی برای آزادی».
سومین بخش کتاب «من طرف حقیقت میایستم» سه متن از جورج اورل با نامهای «سد راه ادبیات»، «نویسنده و لویاتان» و «ادبیات و تمامیتخواهی» را دربرگرفته و نهایتا بخش چهارم کتاب «من طرف حقیقت میایستم» که به راسل مربوط است شامل سه متن از او با این عناوین است: «همبستگی اجتماعی و طبع بشر»، «حکومت و قانون» و «جهان، آنطور که میتوانست باشد».
درباره واتسلاف هاول، آلبر کامو، جورج اورول، برتراند راسل نویسندگان کتاب «من طرف حقیقت میایستم»
واتسلاف هاول، نویسنده، شاعر، نمایشنامهنویس و فعال سیاسی اهل جمهوری چک، در سال 1936 در خانوادهای مرفه و اهل فرهنگ متولد شد. هاول در دورهای پرآشوب متولد شده بود و این موجب شد که نتواند تحصیلاتش را آن طور که میخواهد ادامه دهد. هاول علاقه زیادی به تئاتر داشت و این علاقه سبب شد که او به سراغ نوشتن نمایشنامه برود. او در برابر اختناق همواره از آزادی بیان دفاع میکرد اما تداوم وضعیت خفقانآور در کشورش سبب شد که هاول به سیاست روی بیاورد. هاول علاوه بر نمایشنامههایش، شعرهایی هم منتشر کرده و به عنوان شاعر تجربی شناخته میشود. «نامههای به اولگا»، «قدرت بیقدرتان»، «نامه اداری»، «در کار رفتن»، «هتل کوهستانی» و «وسوسه» برخی از آثار هاول هستند که به فارسی ترجمه شدهاند.
آلبر کامو، رماننویس، نمایشنامهنویس، روزنامهنگار و روشنفکر فرانسوی-الجزایری، در سال 1913 از پدری الجزایری و مادری اسپانیایی به دنیا آمد. تمام کودکیاش را با مادر در یک محله فقیرنشن الجزیره سپری کرد چرا که پدرش در سال 1914 کشته شده بود. فقر این دوران تاثیر مهمی بر کامو گذاشت و به درک او از جهان پیرامون کمک بزرگی کرد. کامو خیلی زود شروع به نوشتن کرد و به عنوان بازیگر هم مشغول کار شد. او عضو حزب کمونیست هم شد اما تنها یک سال در حزب ماند و از آن خارج شد. کامو زندگی کوتاه اما پرباری داشت و به عنوان یکی از نویسندگان و روشنفکران شاخص قرن بیستم شناخته میشود. در کارنامه او نمایشنامه، داستان و آثاری با درونمایه فلسفی دیده میشود. در سال 1959 کامو بر اثر تصادف از دنیا رفت. او برنده جایزه نوبل ادبی هم شده بود. «سقوط»، «کالیگولا»، «اسطوره سیزیف» «طاعون»، «بیگانه»، «سوءتفاهم» و «نوادگان خورشید» برخی از آثار کامو هستند که به فارسی ترجمه شدهاند.
جورج اورول با نام اصلی اریک آرتور بلر، داستاننویس، شاعر و روزنامهنگار انگلیسی است که در 25 ژوئن 1903 در موتیهاری هند متولد شد. او دومین فرزند خانوادهای پنج نفره بود. پدر او کارمند دولت انگلیس در هند بود و او و خانوادهاش در سال 1907 به انگلستان بازگشتند. اورول بعدها در پلیس امپراطوری بریتانیا در هند و در مناطق برمه به خدمت پرداخت و کتاب «روزهای برمه» حاصل این دوران است. اورول در سال 1927 استعفا داد و به اروپا بازگشت. در اواخر سال 1936 به اسپانیا رفت و در کنار جمهوریخواهان جنگید و مجروح هم شد. او در سال 1934 کار بر روی رمان مشهور «قلعه حیوانات» را آغاز کرد. اورول سپس به جزیره جورا در شمال اسکاتلند رفت و کار بر روی آخرین اثرش با عنوان «1984» را آغاز کرد. اورول در بیستم ژانویه 1950 به دلیل بیماری ریوی از دنیا رفت. «آسوپاسها»، «روزهای برمه»، «دختر کشیش» «قلعه حیوانات» و «1984» از جمله آثار او است.
برتراند راسل، فیلسوف، جامعهشناس، مورخ، ریاضیدان و منطقدان بریتانیایی است که در سال 1872 متولد شد. راسل از شاخصترین فیلسوفان سده بیستم به شمار میرود و در زمان حیاتش به عنوان یکی از مهمترین چهرههای مخالف جنگ و ضدامپریالیسم شناخته میشد. راسل که برنده جایزه نوبل ادبیات هم شده بود در سال 1970 در ولز درگذشت. «تحلیل ذهن»، «قدرت»، «مسائل فلسفه»، «عرفان و منطق»، «جهانبینی علمی»، «چرا من مسیحی نیستم» و «در ستایش بطالت» عناوین برخی از آثار راسل است که به فارسی ترجمه شدهاند.
درباره ترجمه کتاب «من طرف حقیقت میایستم»
کتاب «من طرف حقیقت میایستم» با ترجمه آزاده کامیار در نشر خوب منتشر شده است.
آزاده کامیار، متولد 1359 در قائمشهر، مترجم معاصر ایرانی است. کامیار دارای مدرک کارشناسی زبان و کارشناسی ارشد مطالعات ترجمه است. کامیار تاکنون کتابهای متعددی در زمینه ادبیات داستانی و ادبیات کودکان و نوجوانان به فارسی برگردانده و همچنین شعرهایی نیز با ترجمه او به فارسی منتشر شده است. «دوئتی برای یک صدا»، «موزه عجایب» و «در دام کمال طلبی» عناوین برخی از ترجمههای کامیار است.
