خاطرات پس از مرگ براس کوباس

کتاب «خاطرات پس از مرگ براس کوباس» اثر ماشادو دِ آسیس
رمانی که یکی از شاهکارهای ادبیات امریکای لاتین است و می‌توان آن را اتوبیوگرافی تخیلی نویسنده‌اش دانست. «خاطرات پس از مرگ براس کوباس»، اثر ماشادو د آسیس، در سال 1880 منتشر شد. این رمان در دهه 1950 به زبان‌های دیگر ترجمه شد و از آن زمان اهمیت او به خصوص برای انگلیسی‌زبان‌ها شناخته شده به گونه‌ای که وقتی ترجمه می‌شود در شمار ده رمان بزرگ قرار می‌گیرد.
ماشادو د آسیس در «خاطرات پس از مرگ» سیر تحولات روحی انسان را به گونه‌ای درخشان توصیف می‌کند. او در شمار اولین نویسندگانی است که به روانکاوری شخصیت‌های داستانی‌اش می‌پردازد و می‌توان گفت نوعی رئالیسم روانکاوانه در کتاب «خاطرات پس از مرگ» وجود دارد.
در جهان داستانی ماشادو د آسیس گونه‌ای از بدبینی وجود دارد. در «خاطرات پس از مرگ» نیز به نوعی این تلخی دیده می‌شود و هرچه پیش می‌رویم فضای داستان تیره‌تر می‌شود و همزمان زبان اثر نیز از فضای داستان تبعیت می‌کند.
کتاب «خاطرات پس از مرگ» را می‌شود به شکلی زندگینامه داستانی آسیس هم دانست. سوزان سانتاگ درباره این رمان نوشته که تنها یک نمونه از ژانر اتوبیوگرافی تخیلی سراغ دارد که توانسته طرح زندگی‌نامه را به شکلی مطلوب و از قضا طنزآمیز تحقق بخشد و آن «خاطرات پس از مرگ» است.
رمان «خاطرات پس از مرگ» یکی از کتاب‌هایی است که نشان دهنده نبوغ ماشادو د آسیس در رمان‌نویسی است و جزو شاهکارهای او به شمار می‌رود.

مروری بر کتاب «خاطرات پس از مرگ براس کوباس»
«این نوشته آدمی است که دیگر مرده»؛ این را براس کوباس، راوی یا به عبارتی شخصیت داستانی رمان «خاطرات پس از مرگ» می‌گوید و این به نوعی شوخی کتاب با خواننده است.
در ابتدای فصل یکم رمان «خاطرات پس از مرگ» با عنوان «مرگ نویسنده»، براس کوباس شاد و سرخوش می‌گوید: «من نویسنده‌ای فقید هستم، اما نه به معنای آدمی که چیزی نوشته و حالا مرده، بلکه به معنای آدمی که مرده و حالا دارد می‌نویسد.» این نخستین شوخی شکل‌دهنده رمان است و به اعتقاد سانتاگ این شوخی درباره آزادی نویسنده است: «خواننده به این بازی دعوت می‌شود که کتابی را که در دست دارد رویدادی بی‌سابقه به شمار آورد، خاطرات پس از مرگ... که از زبان اول شخص نوشته شده است.»
راوی کتاب «خاطرات پس از مرگ» در آغاز رمان اعتراف می‌کند و می‌گوید من تحت‌تاثیر «تریسترام شندی» و داستانی از تگزوبه دومستر هستم که در فارسی با عنوان «سفر به دور اتاقم» منتشر شده است. درواقع ماشادو این‌گونه می‌گوید از این دو اثر تاثیر گرفته است.
ماشادو د آسیس زمان انتشار کتاب «خاطرات پس از مرگ»، خاطرات مردی که در آغاز کتاب گفته می‌شود در سن شصت و چهار سالگی مرده، فقط چهل و یک سال داشت. ماشادو در سال 1839 متولد شد و در این کتاب او شخصیت کوباس یعنی نویسنده زندگی‌نامه پس از مرگ را یک نسل مسن‌تر انتخاب کرده و سال تولد او را به 1805 برده است. سانتاگ می‌گوید: «نوشتن این رمان که تلاشی است برای پیش‌بینی سالخوردگی از جمله کارهایی است که نویسندگانی با خلق و خوی مالیخولیایی همچنان به آن گرایش دارند.»
«خاطرات پس از مرگ» به قول سانتاگ، از آن کتاب‌های برانگیزنده و اصیل و شدیدا شکاکانه است که با قدرتی همچون کشف و دریافتی شخصی بر خواننده اثر می‌گذارد: «بی‌هیچ تردید خاطرات پس از مرگ براس کوباس بی‌آنکه ساده‌لوحانه باشد، از جذاب‌ترین کتاب‌هایی است که تاکنون نوشته شده. دوست داشتن این کتاب به معنای آن است که اندکی از ساده‌لوحی خود درباره ادبیات و امکانات ادبیات بکاهیم.»

درباره ماشادو دِ آسیس نویسنده کتاب «خاطرات پس از مرگ براس کوباس»
ژواکیم ماریا ماشادو د آسیس شاعر و نویسنده مشهور برزیلی است که در سال 1839 در خانواده‌ای تهیدست متولد شد و در 1908 از دنیا رفت. او نخست کارگر چاپخانه بود اما سرانجام به یکی از مهم‌ترین چهره‌های فرهنگی برزیل تبدیل شد و بنیانگذار و رئیس دایمی فرهنگستان برزیل شد. ماشادو دِ آسیس در دورانی که در چاپخانه کار می‌کرد با شوقی فراوان هر کتابی را که به دستش می‌رسید می‌خواند و این سبب شد که او دانش زیادی در ادبیات و هنر و فلسفه کسب کند. او کار در دنیای چاپ را با حروفچینی و تصحیح آغاز کرد و سپس نویسنده ستون در صفحه حوادث روزنامه‌ها شد. او پیگیرانه می‌خواند و می‌نوشت و می‌توان گفت در همه عرصه‌های ادبیات آثاری منتشر کرده است: رمان، داستان کوتاه، شعر، نمایشنامه و روزنامه‌نگاری و نقدنویسی. عمده شهرت ماشادو به سه رمان او مربوط است: «خاطرات پس از مرگ برای کوباس»، «کینکاس بوربا» و «دن کاسمورو». ماشادو یکی از مهم‌ترین رمان‌نویسان امریکای لاتین است. مجموعه آثار او شامل سی و یک جلد است که چاپ اول آن در 1936 منتشر شد. «دن کاسمورو»، «خاطرات پس از مرگ براس کوباس»، «کینکاس بوربا»، «کلیسای شیطان»، «روانکاو و داستان‌های دیگر» برخی از آثار ماشادو دِ آسیس است که به فارسی ترجمه شده‌اند.

درباره ترجمه کتاب «خاطرات پس از مرگ براس کوباس»
کتاب «خاطرات پس از مرگ براس کوباس» با ترجمه عبدالله کوثری در نشر مروارید منتشر شده است.
عبدالله کوثری، متولد 1325 در همدان، از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین مترجمان سال‌های اخیر ایران است که آثار متعددی به خصوص در زمینه ادبیات با ترجمه او منتشر شده است. کوثری پیش از آنکه به ترجمه بپردازد شعرهایی در نشریات مختلف منتشر کرده بود و درواقع به عنوان شاعر شناخته می‌شد و حتی در ده شب گوته نیز شعر خوانده بود. کوثری تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته اقتصاد در دانشگاه ملی سابق سپری کرد و پس از آن مدتی برای تکمیل زبان انگلیسی به انگلستان رفت و پس از بازگشت به ایران در کتابخانه دانشگاه ملی به کار مشغول شد. او تا چند سال به عنوان مترجم و ویراستار با پژوهشگاه‌ها و دانشگاه‌ها همکاری داشت اما در سال 1359 با کناره‌گیری از این مشاغل به عنوان مترجم حرفه‌ای به کار مشغول شد و البته گاهی نیز به ویراستاری پرداخت. در کار ترجمه کوثری تمرکز ویژه‌ای بر ادبیات امریکای لاتین داشته و تعدادی از شاهکارهای نویسندگان امریکای لاتین توسط او به فارسی برگردانده شده‌اند. او جوایزی هم برای ترجمه کسب کرده است. «دن کاسمورو»، «حکومت نظامی»، «ایران، جامعه کوتاه مدت»، «ریچارد سوم»، «ائوریپیدس»، «سنکا»، «جنگ آخر زمان»، «سور بز»، «پوست انداختن» و «مرگ در آند» برخی از ترجمه‌های عبدالله کوثری هستند.