کارگل

کارِ گِل
در سال 1968 الکساندر دوبچک دبیر حزب کمونیست چکسلواکی شد و اصلاحاتی را در این کشور آغاز کرد؛ اصلاحاتی که نتیجه‌اش باز شدن فضای سیاسی و گسترش آزادی‌های فردی و اجتماعی در چکسلواکی کمونیست بود، اما این دوره که در تاریخ چکسلواکی به بهار پراگ مشهور است چندان به طول نینجامید و اشغال چکسلواکی توسط شوروی و نیروهای پیمان ورشو به آن پایان داد. بعد از این واقعه و بگیر و ببندهایی که از پی آن به راه افتاد نویسندگان و روشنفکرانِ طرفدار اصلاحاتِ بهار پراگ که طبعا مخالف اشغال سرزمین‌شان و حوادث پس از آن بودند ممنوع‌القلم و بیکار شدند و چاره‌ای نداشتند جز اینکه به کارهایی چون سیگارفروشی، کارگری ساختمان، رفتگری و ... رو آورند. ایوان کلیما در مجموعه داستان کارِ گِل تصویری از این دوره از تاریخ چکسلواکی به دست داده است. کلیما اگرچه در آغاز اشغال و سرکوب در کشورش نبود اما حدود دو سال بعد از این واقعه و در اوج خفقان حاکم بر چکسلواکی به میهن‌اش بازگشت و آن سالهای سخت را زیست و تجربه کرد. او نیز در آن سالها ممنوع‌القلم بود، نوشته‌هایش را مخفیانه چاپ می‌کرد و برای گذران زندگی مدتی ارزیاب شد، مدتی راننده آمبولانس و مدتی رفتگر. کلیما در کارِ گِل زندگی دشوار نویسندگان و روشنفکران در چکسلواکیِ بعد از سرکوب اصلاحات را روایت کرده است.
کارِ گِل شامل هفت داستان است. این مجموعه داستان با ترجمه فروغ پوریاوری در انتشارات آگه منتشر شده است.
درباره نویسنده: ایوان کلیما (- 1931)، داستان‌نویس، مقاله‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار اهل جمهوری چک.